deel 36 - De Franckjes

Zoeken
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

deel 36

Verslagen > verslagen thuis > deel 36 t/m 40

SIEL VANUIT ‘S-HEERENBERG !


Dinsdag 6 februari t/m zondag 25 februari:



Dinsdag 6 februari:  Siel en ik gaan ’s morgens even op de thee bij (opa) Jan en (oma) Lijs Meuleman. ’s Middags kruip ik achter de naaimachine als Romek naar school is en Siel lekker op bed ligt. ’s Avonds teken ik een patroon voor mijn nieuwe project en knip het uit op de stof. Het moet een spijkerbloes worden voor Romek. De bloes heb ik al eens eerder gemaakt van bruine rib. Romek vond hem altijd zo lekker zitten en het stond hem ook heel stoer. Vandaar dat ik nu voor een maatje groter ga. Het stofje heb ik er toch nog liggen, dus dat komt mooi uit. Ik wil ook niet steeds met de carnavalskleding bezig zijn op de naailes, vandaar een nieuw project.



Woensdag 7 februari: De hele middag zit ik te lussen voor de naailes van vanavond. Ik vind dat echt iets voor thuis en niet voor op de les. Het was de bedoeling dat Joshua zou komen spelen, maar dat is een week verschoven naar volgende week woensdag. Maar Romek vermaakt zich in zijn eentje ook wel. ’s Avonds ga ik weer lekker een paar uurtjes naar naailes.



Donderdag 8 februari: Romek begint behoorlijk verkouden te worden. Tegen de tijd dat ik met Siel uit de stad van de markt naar huis loop, begint het behoorlijk te sneeuwen. Het is maar goed dat ik de regenhoes voor over de kinderwagen bij me heb en een pluutje voor mezelf. In korte tijd ligt er een flink pak sneeuw. Ik maak er meteen een paar foto’s van want voor je het weet is de sneeuwpret weer voorbij. Op school mogen de kinderen ’s middags lekker ravotten in de sneeuw en na schooltijd gaat Romek vrolijk verder. ’s Avonds krijg ik een telefoontje van Ter Stal. Zij openen een nieuw filiaal in ons stadje en vroegen weekendhulpjes. Dat leek me wel wat en onder het motto “wie niet waagt wie niet wint” heb ik gesolliciteerd, maar goed… ik ben 33 dus veeeeels te oud!



Vrijdag 9 februari: ’s Morgens ga ik met Siel boodschappen doen in ons Bergh City. Romek heeft de vrijdagmiddag altijd vrij en neemt uit school een vriendje mee om te spelen. Hij is op school uitgegleden over gemorste verf en met zijn snoet op de rand van het verfbord beland. Hij heeft een behoorlijke blauwe bult en schaafwond onder zijn oog. Als de jongens aan het spelen zijn, zwijmel ik voor de buis met de DVD van Marco Borsato: Symphonica in Rosso, die ik te leen heb van Tanja Schaap. Bij een boel liedjes zit ik spontaan te grienen. De teksten spreken me erg aan. En ja, Rood blijft een speciale betekenis voor ons houden, dus dat is automatisch een tranentrekker. Om 14:00 uur worden de carnavalskranten afgegeven, die Taro vanavond moet rondbrengen. Een uurtje later komen Kelly en Meike op de thee. Kelly werkt voor een bedrijf dat gevestigd is in het Furness pand en heeft bij mij op zwangerschapsgym gezeten  Siel is gecorrigeerd 3 weken ouder dan Meike, maar ook Meike doet nog geen poging om te draaien. Romek is inmiddels echt stront verkouden. Na het avondeten gaat Taro met Romek op pad voor een eventuele nieuwe steek en een emblaim van de carnavalsvereniging voor op zijn cape en brengt daarna met Romek de carnavalskranten rond.



Zaterdag 10 februari: Taro gaat naar de bouwbeurs in Utrecht dus neem ik Siel mee naar de zwemles van Romek. Na de zwemles ga ik heel even op de thee bij Tanja Schaap. ’s Middags houdt ik Siel op en ga met de jongens naar Emmerich (Duitsland) op zoek naar een wit overhemd voor Romek. Helaas geen overhemd te krijgen, maar wel mooie zwarte schoenen voor bij zijn pak die hij ook voor de zondag kan dragen. Voor Taro moeten we voor de Raad van Elf voor op de wagen apfelkorn meebrengen. Alcoholische dranken schelen nog steeds in prijs in Duitsland. ’s Avonds gaan we op kraamvisite bij een Raad van 11 lid in Wehl. Taro’s ouders komen oppassen. Ik mag de Bob zijn en uitgerekend vandaag laat onze TomTom ons dit keer in de steek. De 3 kerels in de auto (inclusief mijn eigen vent) roepen dat ze gewoon mij de schuld geven (vrouw achter het stuur) als we als laatste aankomen. Computers, het zijn leuke dingen als ze het doen. Zeker met zo’n desgeorienteerd persoon als ik. Als we ’s avonds thuiskomen ligt het rapport van Siel’s follow up in Nijmegen in de bus (heb overdag niet in de brievenbus gekeken). Het rapport liegt er niet om. De hoofdbalans is nog onvoldoende. Er is geen asymmetrie in de bewegingspatronen (volgens onze eigen fysio dus wel!) Conclusie: De motoriek van Siel is kwalitatief en kwantitatief onvoldoende ontwikkeld. Op de motorische schaal laat Siel een sterk vertraagd motorische ontwikkeling zien. Maar er staat ook nadrukkelijk boven dat het slechts een momentopname is dat ze geregistreerd hebben. Precies, dat bedoel ik dus. Hij zal best iets achter liggen in ontwikkeling. Tenslotte heeft hij vanwege die darminfectie in Nijmegen 2 weken geen voeding gekregen en stond daardoor ook in groei en ontwikkeling stil. Plus het feit dat hij 14 weken te vroeg is geboren. Maar zo dramatisch als in het rapport staat, daar zijn wij het absoluut niet mee eens. Zal het over 2 weken eens aan onze eigen fysio laten lezen. Of zij vertelt ons niet de waarheid of Nijmegen maakt het dramatischer dan het is.



Zondag 11 februari: ’s Morgens gaan we even bij mijn ouders op de koffie/thee. Het is onze bedoeling om ’s middags naar de carnavalsoptocht in Zeddam te gaan maar het regent de hele morgen. Het wordt wel op tijd droog maar we hebben niet zo veel zin om eventueel regen op te zoeken, dus kruip ik achter de naaimachine en maak Romek’s prinsenpak/raad van elf pak af. Ik geef Siel voor het eerst een heel potje groente (spercieboontjes). Het gaat er bijna helemaal in!



Maandag 12 februari: Het gaat gelukkig weer een stuk beter met Romek’s verkoudheid. Ik help op school met de carnavalversiering van half 9 tot kwart voor 11. Siel gaat mee en is superdesuper lief. Hij vindt het helemaal te gek als ik hem een ballon in zijn handjes druk. Heeft hij nog nooit gezien en is dus best indrukwekkend. Er gaat weer bijna een heel potje groente (bruine boontjes met appel) in. Na het avondeten draait Siel zich voor het eerst op zijn buik! Hij ligt daardoor wel met een arm tussen de spijlen van de box en is boos dat hij niet terug kan draaien. ’s Avonds ga ik zwemmen met Tanja Schaap. Tanja raakt aan de praat met een collega van haar die haar vraagt of ze net als zij ook met haar dochter aan het zwemmen is. We gieren het uit en blijven er zowat in. Het ene moment ben ik met mijn 33 jaren te oud, het andere moment wordt ik voor Tanja’s 10 jarige dochter aangezien! Hoe raar kan het lopen. Maar… we houden deze er in.



Dinsdag 13 februari: Met Siel ga ik al vroeg boodschappen in Didam bij de Nettorama. Daarna gaan we even door naar Brigitte Tersteeg, een goede vriendin. Het is vandaag 4 jaar geleden dat haar zoontje Tymo levenloos ter wereld kwam. Ik moet eerlijk toegeven dat je het eerst zelf moet meemaken om te voelen wat je als moeder op zo’n (sterf)dag als vandaag voelt, vandaar dat ik heel even mijn gezicht wil laten zien. Romek heeft ’s middags vrij en we versieren samen de kamer, keuken en gang in de kleuren rood/wit. Ik hang ook een ballon in de box en als Siel uit bed komt kijkt hij zijn oogjes uit. Was het eerst met de kerstversiering die er ineens hing toen hij uit bed kwam, nu heeft die gekke mama weer vlaggetjes, ballonnen, clowntjes en slingers door de kamer gehangen. Maar de ballon in zijn box maakt veel goed. Hij leeft zich helemaal uit. ’s Avonds komen mijn ouders op de koffie. Mijn moeder heeft in Emmerich toch nog een wit overhemd voor Romek weten te bemachtigen. Nu is zijn pak helemaal af. Romek krijgt het bloesje van opa en oma. Superlief (en scheelt mij al weer een ritje naar Kleve komende donderdag)!



Woensdag 14 februari: ’s Morgens ga ik met Siel naar Zevenaar om het cadeau voor de prins namens de Raad van Elf op te halen. Het lijkt wel of ik zelf in de Raad van Elf zit, zoveel regel ik voor Taro. Nee zonder gekheid, anders moet Taro morgenmiddag het cadeau ophalen en nu kan ik morgenmiddag helpen met versieren op school terwijl Taro dan bij Siel blijft. Als Romek en ik uit school een boterham eten en Siel na de fles nog even bij me zit, is Romek bij een liedje op tv aan het dansen en gek aan het doen. Siel zit hem te bekijken en begint opeens vreselijk te lachen. Romek en ik kijken hem aan en liggen helemaal in een deuk om die gekke Siel. ’s Middag was het de bedoeling dat Joshua kwam spelen bij Romek maar Joshua is ziek, dus gaan Romek en ik aan het knutselen met wc rolletjes. Romek wil een raket, die gaan we samen maken. ’s Avonds ga ik naar de naailes. Omdat Taro vanavond moet helpen de bogen bij de Prins en de Jeugdprins te installeren, heeft hij oppas geregeld, in de vorm van zijn ouders, zodat ik toch naar de naailes kan. Lief he?



Donderdag 15 februari: Taro heeft vanaf vandaag een weekje vrij vanwege de carnaval en slaapt lekker uit. Balen is dat hij nu ook verkouden begint te worden en dat net voor de carnaval! Ik breng Romek naar school en ontferm me daarna over Siel. Siel was vannacht onrustig in zijn slaap. Hij heeft bij het ontwaken rode wangetjes en hij knabbelt continue op mijn vingers als hij de kans krijgt. Volgens mij is hij met tandjes bezig. ’s Middags ga ik met Romek naar school om de gymzaal van de kleuters te versieren. Romek vindt het helemaal geweldig dat mama weer komt helpen en af en toe werpt hij een blik de gymzaal in om te kijken of ik wel doorwerk (en niet sta te kletsen!). ’s Avonds na het douchen mag Romek dan eindelijk zijn prinsenpak/raad van elf pak compleet aanpassen. Ik maak er meteen een paar foto’s van die Taro aansluitend op onze site zet. De eerste reacties n.a.v. mijn verslag voor Judith’s studenten stromen binnen. Het doet me goed dat mijn verhaal kennelijk zo goed is overgekomen en dat ze veel aan onze tips hebben en de meeste ook herkennen. Taro heeft met de Raad van Elf zijn eerste bezoek aan de plaatselijke voetbalvereniging. Ik beantwoord de reacties van de studenten een voor een en ook een reactie van een familie uit Didam die een berichtje op onze site hebben achtergelaten. Taro brengt een lekker broodje kroket voor me mee als hij thuiskomt.  



Vrijdag 16 februari: Eindelijk is het dan carnaval op school. Taro en ik brengen Romek samen naar school. Hij straalt van oor tot oor in zijn nieuwe prinsen/raad van elf pak. Siel en ik beginnen allebei ook weer snotterdesnipverkouden te worden. Waarschijnlijk is dat het euvel waarom hij gisternacht en vannacht zo onrustig was en niet wat ik eerst dacht doorkomende tandjes, want die zijn nog in geen velden of wegen te bekennen! ’s Middags gaat Taro met Romek naar de carnavalshal en komt Romek terug met een lading confetti en snoep. Ik strijk intussen Taro’s smokingoverhemden en leg alles voor de komende carnavalsdagen klaar. De mevrouw uit Didam belt n.a.v. mijn mailtje aan haar. Haar dochter is met 28 weken geboren en is inmiddels 5 jaar. We maken een afspraak voor woensdagmiddag 7 maart om eens gezellig ervaringen uit te wisselen. Ons verhaal is voor hen heel herkenbaar. Ik op mijn beurt ben heel nieuwsgierig naar haar verhaal, haar dochter en hoe de afgelopen 5 jaar voor hen zijn geweest. Taro heeft ’s avonds receptie en monument onthullen, dus ik heb het ruim alleen. Hij brengt nog een lekker broodje kaas van de pizzeria voor me mee.



Zaterdag 17 februari: Ik begin maar weer eens aan een kuurtje Finimal C bruistabletten. En ook deze keer werken ze want het gaat gelukkig weer steeds beter met me. Kon ik ze ook maar aan Siel geven, maar helaas pindakaas. Taro heeft al vroeg programma, dus ga ik met Siel en Romek naar zwemles. Daarna snel naar huis, omkleden, Siel een poging doen een fruithapje te geven en dan door naar het kindercarnaval in de stad. Omdat Taro de bloemen voor de Raad van Elf mee moet nemen, ga ik met de auto zodat hij ze tussendoor naar de auto kan brengen. Siel gaat in de maxicosie die ik op het onderstel van de kinderwagen heb geplaatst. Deed ik met Romek ook toen hij als 4 maanden oude baby werd ingewijd in de wereld van het carnaval. Omdat Siel er vanmorgen door de zwemles van Romek al vroeg uit moest, is hij een beetje moe geworden. Op mijn arm sukkelt hij weg voor een hazenslaapje, ondanks het lawaai en het gehos. Als de kindercarnaval afgelopen is, ga ik met Romek en Siel terug naar huis. Onderweg drop ik vast 3 van de 6 boeketten bij de voorzitter van de Rv11. Hoeft Taro die morgenvroeg al niet mee te nemen. De buurt is al druk aan het versieren en Romek wil buiten blijven in zijn carnavalsoutfit. Ik ga met Siel naar binnen, geef hem snel een fles, hup pyjama aan en naar bed. Hij ligt er rond half 1 in en wordt uiteindelijk pas rond half 5 wakker! Als Siel in bed ligt ga ik ook naar buiten. Inmiddels is Taro thuis en heeft pas vanavond weer programma. Het is een gezellige boel buiten, zo gezellig zelfs dat ik bijna vergeet om de broodjes die ik besteld heb bij de bakker voor morgenmiddag voor de Rv11 op te halen. Snel flits ik even langs de bakker en ga dan verder met feesten. Als Siel uit bed is, zet ik de soep op voor morgenmiddag en bak vast een lading gehaktballen. ’s Avonds als Taro weer present moet zijn, nestel ik me op de bank. Dit keer blijf ik niet op hem wachten en ga na Siel laatste fles lekker pitten.



Zondag 18 februari: Als Taro op moet staan ga ik er mee uit. Romek is ook wakker geworden en gaat ook mee naar beneden. Siel slaapt nog, dus ik grijp mijn kans. Er moeten nog ballen gedraaid en de groentesoep af gemaakt. Als de soep klaar is is Siel inmiddels ook wakker. Ik kleed Siel en mezelf aan en help Romek met het aantrekken van zijn pak. Siel heeft geen zin in fruit en is een beetje knorrig. Maar voor mama is er werk aan de winkel. Stoelen en tafels klaarzetten, gehaktballen opwarmen en op broodjes doen. Eieren met spek bakken voor op broodjes. Nog een paar broodjes met kaas, ham en worst maken. Tafels dekken, koffie zetten. Om kwart voor 12 komt de gehele Raad van Elf inclusief Vaandeldrager bij ons voor de lunch. Gezellige boel en Romek loopt in vol ornaat te genieten en te paraderen tussen zijn “collega’s”. Tussen de bedrijven door leg ik Siel op bed. Ik ben de boel nog aan het opruimen als (oma) Lijs aan de deur staat om bij ons de optocht te komen kijken. Rond kwart voor 3 haal ik Siel uit bed want je zult net zien dat hij onder de optocht anders wakker wordt. Hij mag lekker verder doezelen in een warme kinderwagen. De optocht duurt maar liefst een dik uur en is weer grandioos. Romek wordt door de voorzitter van de Rv11 “benoemd” als Reserve lid en daar is Romek zeer mee ingenomen. Als (oma) Lijs naar huis is, stop ik Romek en Siel samen in bad. Als Taro rond kwart over 6 thuiskomt, kunnen we aan tafel. Rond half 8 komen Taro’s tweelingtantes Ineke en Agnes om op te passen. Siel ligt dan al lekker op een oor. Taro heeft vanavond en morgenavond geen programma dus kunnen we samen op pad om feest te vieren. Maar met oppas in huis en Taro met een programma voor morgen maken we het niet laat. Om 00:00 uur zijn we netjes weer thuis.



Maandag 19 februari: Siel’s verkoudheid bereikt vandaag zijn hoogtepunt. Hij hoest en proest en is een beetje uit zijn hum. Omdat de kinderoptocht niet bij ons voor de deur komt, maar wel bij mijn ouders, stop ik Siel iets eerder in bed. Om kwart voor 12 gaat hij er in en 2 uurtjes later haal ik hem er weer uit. We gaan naar mijn ouders en kijken daar de optocht. Siel pit in de kinderwagen weer lekker verder. Als de Rv11 wagen voorbij komt mag Taro Romek op de wagen zetten van de voorzitter van de Rv11. Dat is net iets voor Romek. Hij glundert van oor tot oor en geniet met volle teug. Ik beloof Taro om Romek na de optocht in de stad op te halen. Hij is net van de wagen als ik er met Siel aankom. Het liefst wil Romek met Taro mee op kroegentocht. Dan moet je biertjes drinken zegt Taro. Ik kan toch ook wat anders drinken, merkt Romek op. Mam, mag ik volgend jaar weer, vraagt hij me onderweg naar huis, en dan het liefst van begin tot het eind! Ja, daar heeft mama niets over te zeggen, maar wie weet. Janine gaat met ons mee, want ze wil vanavond oppassen. Ze blijft lekker slapen. Siel blijft behoorlijk uit zijn hum en snikt heel zielig. Hij heeft inmiddels een flinke verhoging (39,2) en daar baal ik wel van. Maar mama’s laten zich niet zooo snel uit het veld slaan. Na Siel’s “duik” bij Romek in bad, smeer ik hem in met Luuf, geef hem een zetpil, hoestdruppeltjes en neusdruppeltjes en langzaam komt de oude Siel weer terug. Hij ligt al vroeg in bed en is meteen vertrokken. Als hij slaapt heeft hij geen last van zijn verkoudheid. Heb al een paar dagen een ui op zijn kamer gezet. Ik ken Siel goed genoeg om “:het aan te durven” om toch een avondje te gaan feesten. Janine hoeft Siel er niet uit te halen. De laatste fles geef ik wel als ik thuis ben. Ik moet Siel er toch altijd voor wakker maken, dus als hij hem ietsje later krijgt, maakt dat niet uit. (Janine heeft Siel wel vaker een fles gegeven, maar dan ben ik er altijd bij. Om haar helemaal alleen te laten “aanmodderen” vind ik toch een beetje eng). Het wordt weer een gezellige avond en om kwart voor 12 zijn we weer thuis. Taro heeft morgen een lange dag voor de boeg, daar moet je ook rekening mee houden. Als ik Siel na de fles nog even temperatuur, plast hij de net verschoonde luier en zijn slaapzak vol. Hij grinnikt er bij en heeft duidelijk geen koorts meer. Toch nog maar een zetpilletje voor het geval dat en dan lekker op een oor.



Dinsdag 20 februari: Siel’s eetlust is nog niet zo om over naar huis te schrijven, maar hij drinkt wel aan een teug en heeft ook nu weer geen koorts. Het gaat de goede kant op. Hij kan dus gewoon mee carnaval vieren. Ik ga even de laatste RSV spuit voor morgen ophalen en bel even met de verpleegkundige hoe laat ze morgen denkt te komen. Tegen 13:00 uur gaan we richting mijn ouders. Corné wil mee naar de kindercarnaval en de rommeloptocht. Janine blijft liever bij opa en oma. Ik ga eerst even langs de Kruidvat om een nieuwe lading zetpilletjes voor Siel te halen,  Corné en Romek willen nog een paar rondjes in de caroussel en dan kunnen we naar de kindercarnaval. Siel is duidelijk terug van weggeweest, want hij heeft schik voor 10! Om half 3 begint de rommeloptocht. We hebben de mazzel dat we met de familie Schaap voorop in de optocht mogen lopen. Zodra we starten sukkelt Siel tevreden in slaap in de maxicosie. Het weer is de afgelopen dagen droog geweest maar vandaag is het net als afgelopen zaterdag lekker zonnig. Het is heerlijk om in het zonnetje mee te lopen. Terug in het centrum volgt het popverbranden voor de jeugd. Nog even een cadeautje halen voor Liza voor morgen, want Romek heeft dan een kinderfeestje en dan door naar Opa en Oma voor een bakkie thee en Janine ophalen. Siel is inmiddels weer wakker en is weer helemaal de oude. Hij hoest nog wel en heeft nog niet zo veel eetlust, maar is niet meer koortsig. Hij lacht weer als vanouds. Als we om 17:00 uur thuiskomen, ontdoe ik me snel van mijn carnavalsoutfit en maak beslag voor de pannenkoeken. Romek en Janine hebben pannenkoeken besteld, dus mama slaat aan het bakken. Na het eten krijgt Siel zijn fles en vervolgens zet ik Romek onder de douche. Ik haal de carnavalsversiering weg. Romek heeft schik met de ballonnen. Als Siel op bed ligt ga ik snel zelf even douchen. Taro komt heel even aanwippen om Romek welterusten te wensen en gaat dan weer verder. Vandaag heeft hij de hele dag programma tot aan het popverbranden om 00:00 uur. Janine blijft nog een nachtje logeren. Als zij met de afstandbediening op de bank ligt, amuseer ik me met mijn labtopje. Het wordt tijd dat ik mijn verslag weer eens bijwerk. Het zijn alleen nog maar steekwoorden, daar moet toch een verhaal uit voort komen.



Woensdag 21 februari: Ik probeer een rijstwafeltje uit voor Siel. Mijn zus heeft in december zo’n zakje voor hem gekocht en ik ben benieuwd. Maar zodra door zijn gesabbel op het rijstwafeltje een paar gepofte rijstkorreltjes loskomen, begint hij te kokhalzen. Einde oefening dus maar weer. De verpleegkundige die de spuit komt geven belt dat ze een kwartier later komt, maar op de afgesproken tijd staat ze toch voor de deur. Hij wordt gewogen (7220 gram) en krijgt aan de hand daarvan zijn 2 allerlaatste RSV spuiten. Ze vertelt dat er meer kindjes deze maand hun laatste prik krijgen, dus dat Siel zijn 7e prik niet meer krijgt is niet abnormaal. ’s Middags heeft Romek een kinderfeestje van Liza en samen met Janine breng ik hem weg. Romek mag verkleed als ridder want ik heb gehoord dat ze naar het kasteel gaan. Komt het ridderpak dat ik voor zijn verjaardagsfeestje heb gemaakt weer goed van pas. Al loopt Romek daar nog regelmatig in rond. Daarna gaan we even naar Doetinchem om een nieuwe wc bril te kopen. De oude is een dop kwijt en dat zit niet zo lekker. Ook haal ik even gembersiroop. Ik kreeg gister een tip van een goede bekende om eens gember tegen de verkoudheid door de pap te doen. Dat gaan we dus maar eens proberen. Aan het eind van de middag wordt Janine weer opgehaald. Onder het eten koken belt er een badmeester van het zwembad met de mededeling dat Romek een extra zwemles krijgt aangeboden. Ik kies voor morgenavond om 18:00 uur. Dan is Taro thuis bij Siel. Na het eten ga ik Romek weer ophalen. Hij is inderdaad op het kasteel geweest en is zelfs tot ridder geslagen. Kijk mam, ik heb zelfs een diploma (oorkonde) gekregen! Siel vindt de gembersiroop in zijn melk niet vies en teut zijn flesjes lekker leeg.



Donderdag 22 februari: Taro gaat vandaag weer naar het werk. Siel krijgt om 6:00 uur na de fles een verschrikkelijke hoestbui waardoor hij de helft van de fles er weer uitspuugt. Ach ja, de wasmachine moet ook wat te doen hebben, niet waar? Romek, Siel en ik slapen lekker lang uit en staan pas rond een uur of 10 op. Ik heb het idee dat de gembersiroop wel werkt, want Siel hoeft niet meer zo zwaar en vaak te hoesten. Ik heb gister een difrax oefenbeker gekocht. Ik had hem al 3 weken geleden besteld bij de babyspeciaalzaak in ons stadje, maar die zijn nooit zo snel, vandaar dat ik er in Doetinchem bij de Etos maar een heb meegebracht. De logopediste heeft me deze beker geadviseerd en ik doe daar wat fruithap met afgekookt water in. Het lijkt Siel wel wat en hij drinkt met kleine slokjes de helft van de inhoud op. De warme hap gaan we ook maar weer eens mee beginnen. Siel had door zijn verkoudheid niet veel zin in fruit of groente, maar nu ga ik het toch maar weer proberen. Helaas nog met weinig succes. We eten ‘s avonds al op tijd zodat Romek met de zwemles geen last van het eten heeft. Er is nog een meisje die een extra zwemles krijgt. Zij heeft hetzelfde probleem als Romek met de borstcrawl. Als de badmeester zegt hoe ze het moeten doen, dan doen ze het goed en als ze zelf een baantje moeten trekken, dan modderen ze beide maar wat aan. Wij dachten dat het aan Romek’s motoriek lag omdat hij nog zo jong is, maar dit meisje is bijna 2 jaar ouder en heeft hetzelfde euvel. Meer een kwestie van concentratie dus. Als Romek de komende 2 weken goed zijn best gaat doen, mag hij 17 maart afzwemmen, anders is er nog een mogelijkheid voor 31 maart. Uiteraard gaan we voor 17 maart. Komende zondagen sta ik dus met Romek om 9:00 uur aan het zwembad om hem nog even een extra duwtje te proberen te geven.



Vrijdag 23 februari: Nadat Romek en ik brood gegeten hebben, vlieg ik snel door de badkamer en dan gaan we met ons 3-en bij een buurvrouw op de thee. Zij hebben 2 jaar terug een overkapping aan het huis gemaakt en dat lijkt ons ook wel wat. Vandaar dat ik afgesproken heb om eens een kijkje bij hen te nemen. Het bevalt me wel. Dat is ook wel wat voor ons. Daarna gaan we even een paar boodschapjes doen. ’s Middags komt Tanja Schaap met Daphne en Wouter op de thee. In eerste instantie zou ik een paar uurtjes op Daphne en Wouter passen omdat Tanja moest werken, maar dat gaat niet door, dus komt ze gewoon even gezellig aanwaaien. Ook vandaag gaat de warme hap er nog niet in. Siel houdt zijn lippen stijf op elkaar en probeert fanatiek de lepel uit mijn handen te meppen. Als hij onder het eten koken in zijn wipstoeltje zit, ontdekt hij dat er ritsjes aan zijn broekspijpen zitten. Gefascineerd zit hij eraan te trekken en te friemelen. Na het avondeten ga ik met Romek nog even naar Doetinchem om zijn schoenen op te halen, die ik naar de schoenmaker heb gebracht. Taro moet ’s avonds met Ilja op pad om de openstaande rekeningen van de Raad van Elf te betalen. Nadat de kinders op bed liggen, kruip ik achter mijn labtopje en kijk wat tv.



Zaterdag 24 februari: Taro heeft met wat buren afgesproken om de straatversiering te verwijderen, dus ga ik met Siel en Romek naar zwemles. Als ik bij thuiskomst een fruithap probeer is het weer een drama. Ook de difraxbeker is niet interessant meer. Maar mama probeert het toch. Als beloning geef ik Siel een stukje glutenvrije liga, maar zodra hij een stukje afbijt begint hij te kokhalzen en spuugt de sap er weer uit. Dat was dus verspilde moeite en nog steeds niet aan Siel besteed. ’s Middags ga ik met Romek naar de bioscoop, naar de film van Ernst en Bobby en de geslepen Onix. De film is leuk en Romek geniet met volle teug en mama weer van Romek’s blije gezichtje. Na het avondeten gaat Romek in het grote bad en zet ik Siel’s kleine badje in de douchecabine. Er zit een kuiltje in de bodem, waar hij met zijn billen niet zo snel overheen kan schuiven. In het grote bad is het glad en floept hij makkelijker onderuit. Want meneer wil graag spetteren en van zich af kijken dus liggen is bijna geen optie meer.



Zondag 25 februari: Taro geeft Siel om 6:00 uur zijn fles, zodat ik kan blijven liggen. Want ik wil op tijd opstaan om met Romek te gaan zwemmen. Om kwart voor 9 gaan Romek en ik richting zwembad. Romek oefent goed. We vragen de badjuffrouw om tips. Als je Romek zegt wat hij moet doen, doet hij het, maar als hij het daarna zelf moet doen, is het drie keer niks. Na ja, meer als je best doen kun je niet. Ik hoop voor Romek dus maar dat hij er over 3 weken bij mag zijn om af te zwemmen. Na een half uurtje oefenen, gaan we eruit en snel naar huis. Ik kleed me even om terwijl Taro Siel aan het aankleden is. Taro kon lekker uitslapen want Siel meldde zich pas rond 9:40 uur. Daarna doe ik nog een poging om wat fruit bij Siel naar binnen te krijgen, maar het blijft een strijd. Dan maar wat fruitsap in de oefenbeker. Nog even tanken en we kunnen op weg naar Stroe. Rond kwart over 11 arriveren we bij de familie Zoethout. Het is leuk hen weer te zien en te spreken. Aschwinn blijft een reus ten opzichte van Siel. Hij heeft al 6 tandjes, Siel nog geen een! En hij eet al 2 keer daags een boterham. En krijgt af en toe rozijntjes. Nou, Siel moet al kokhalzen van een stukje liga, dus een boterham hoef ik voorlopig nog niet proberen en rozijntjes al helemaal niet. Ach, die tijd komt voor ons ook wel een keer. Over een paar weekjes worden Levi (3 april), Aschwinn (4 april), Siel (5 april) en Mick & Senne (7 april) een jaar en we willen graag een soort reunie houden. We hebben het er al eens over gehad. Met de Zoethoutjes prikken we alvast een paar data. Vanavond zal ik de rest weer eens mailen om te kijken of zij dan ook kunnen en of ze er voor te porren zijn. Rond kwart voor 4 gaan we terug naar huis. Romek wil nog langs de McDonalds, ik heb nog niet zo veel honger. We hebben bij de Zoethoutjes soep en broodjes gegeten en ik zit nog best vol. En ik heb geen groentehap voor Siel bij me, omdat het niet onze bedoeling was om het zo laat te maken. Taro zet Siel en mij thuis af en gaat met Romek naar de McDuck in Doetinchem. Ik probeer Siel zijn favoriete groentehap te geven, bruine boontjes met appel. Het levert een behoorlijke strijd op maar er gaat toch wat in en zelfs een paar happen danoontje. Na die verkoudheid moeten we weer helemaal van voor af aan beginnen met de groentehap. Balen hoor, want het ging zo goed. Maar goed, hij heeft het goed gedaan, dus er is nog hoop!   WORDT VERVOLGD !!!




  

 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu