2009 - De Franckjes

Zoeken
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

2009

Verslagen > dagboek

Januari :



De eerste maand van 2009 zit er al weer op en was lekker druk. Zo gingen we in de eerste week van januari na schooltijd naar (oma) Lijs in het ziekenhuis om te kijken hoe zij en haar gebroken heup het maken en bezochten we haar eind januari thuis, hadden we de nodige verjaardagen en begonnen Romek’s voetbaltrainingen en mijn naailessen weer. Het zwemmen op de woensdagavonden hebben Tanja en ik even op een laag pitje gezet door drukke omstandigheden van beide kanten. Die gaan we na de carnaval weer hervatten en dan op de maandagavond.



Afsluiting Kerstvakantie:
Als afsluiting van onze Kerstvakantie gaan we op zondag 4 januari met de kids lekker een paar uurtjes zwemmen in Embricana in Emmerich (Dld). Half ’s-Heerenberg en omstreken kom je er tegen. Ik schat dat ¾ van het volk wat er rondzwemt nederlands is. In ieder geval super leuk en onze waterratjes waren niet weg te slaan uit het water!



School begint weer:

Op maandag 5 januari begint voor Romek de school weer. Ik ga met Siel helpen opruimen op school. Alle kerstdecoratie moet er af. Siel is inmiddels wel gewend op school, dus die gaat lekker tekenen en spelen aan tafel.



Voetbal:

De voetbaltraining van woensdag 7 en 14 januari worden vanwege de sneeuw en de weersomstandigheden afgelast. Vanaf woensdag 21 januari worden de trainingen hervat. Om de beurt gaan Taro en ik met hem mee. Bibber, bibber, wel koud hoor zo stil langs de lijn staan (hahaha). Op zaterdag 24 januari werden alle pupillen van MVR uitgenodigd door het bowlingcentrum om een uurtje te komen bowlen. Altijd leuk, dus succes verzekerd.



Siel naar de peuterspeelzaal:

Op vrijdag 9 januari is het dan zover… onze kleine grote vent gaat naar “school”. ’s Morgens eerst nog naar babyzwemmen en dan vroeg op bed, want om 13:00 uur gaat het avontuur beginnen. Taro is thuis vanwege het opbouwen voor de pronkzitting en Romek gaat met hem mee naar de hal. Ik breng Siel naar de Ukkepuk. In de hal weet hij niet of hij moet lachen of huilen. Maar… de eerste keer gaat goed. De woensdagen en vrijdagen erna moet hij bij het afscheid steeds even hard huilen maar vanaf eind januari gaat het goed en zegt hij steeds heel flink: Siel niet huilen mama! Hij vindt het heel erg leuk op school, dat kan ik wel aan hem merken en op de dagen dat hij niet hoeft vraagt hij steeds: Siel naar school? Als er in de kring liedjes gezongen worden, dan bloeit hij helemaal op. Hij zingt thuis ook veel en bij babyzwemmen zingt hij het hardst van allemaal. En hij is oh zo trots op de 4 werkjes die hij al heeft gemaakt. En hij niet alleen. Die zullen nog lang op ons prikbord hangen!



Carnaval:

Het weekend van 9 en 10 januari staat weer in het teken van de pronkzitting. Onze tandarts is de nieuwe Prins Carnaval. Een hele enthousiaste man met een leuke hofhouding. Het weekend na de pronkzitting (zaterdag 17 januari) gaan we met de Prins en zijn gevolg, de Raad van 11, het bestuur en enkele oud-prinsen naar Arnhem, naar de Onganse. Super gezellige avond. Dansmarietje van vorig jaar, Aniek, komt een avondje oppassen en blijft voor het gemak slapen. Komt goed uit want we zijn pas om 2:00 uur thuis. De dag erna moet Taro al weer op tijd paraat staan want er worden foto’s gemaakt van Prins en gevolg en Raad van 11. En aansluitend vergadert de Raad van 11.





Oppassen:

Begin januari begint ook het oppassen weer. Op 13 januari heeft Romek’s school een studiedag en zijn Dilara, Yasmin & Suzan de hele dag bij ons. We gaan een boel leuke dingen doen waaronder koekjes bakken. Yasmin begint de dag een beetje ziekjes maar aan het eind van de dag is ze weer helemaal opgebloeid. Liz komt ook met regelmaat over de vloer. Ze is inmiddels al weer een half jaar oud en herkend me meteen als ze me ziet. Leuk is dat! De meiden vinden het altijd heel gezellig bij ons en zijn helemaal happy als Liz er ook is. Ja, want het komt met regelmaat voor dat ze alle 4 in huize Franck aanwezig zijn!



Zindelijkheid:

Siel doet nog steeds met regelmaat zijn plasjes op de pot of de wc. Hij geeft af en toe ook zelf aan dat hij een plasje moet. En op 19 januari belandt er zelfs een heuse drol in de pot. Hij is er behoorlijk van onder de indruk, want hij dacht geloof ik dat het potje alleen voor plasjes was. Het is voorlopig een eenmalige gebeurtenis, maar hij weet in ieder geval dat dat ook de bedoeling is van het potje.



Communie:

Op dinsdag 27 januari hebben we onze eerste ouderbijeenkomst in de kerk ter voorbereiding op de eerste heilige communie van Romek. Taro is druk met het jeugdmonument voor de carnaval dus ga ik alleen. Oma Franck komt oppassen. Er wordt het een en ander verteld over hoe het allemaal in zijn werk gaat en in de pauze kan iedereen zich opgeven voor de diverse “klusjes” die gedaan moeten worden. Ik geef me op om de boekjes voor de presentatie en de communie te maken, om een en ander te knutselen en voor het versieren/opruimen van de kerk. Romek doet op zondag 19 april om half 10 zijn eerste communie samen met 7 andere kindjes van zijn school en 20 kindjes van de Mariaschool. De Galamaschool is om half 12 aan de beurt. Hoewel de tijd (half 10) erg vroeg is ben ik er ook wel blij mee, want half 12 is helemaal zo’n rare tijd.



Siel opgeven voor de basisschool:

Op donderdag 29 januari is het open dag op Romek’s basisschool en mag ik Siel gaan opgeven. Hij wordt in het volgend schooljaar 4 jaar. Buiten op het schoolplein babbelen we eerst even met Romek’s oude kleuterjuf Anne-Maro. Ze is inmiddels zwanger van haar eerste kindje. Ze hoopt dat Siel bij haar in de klas komt. En wij ook. Siel krijgt een boekje kado bij de inschrijving. We vullen de papieren in en dan is de inschrijving een feit. Kan me nog herinneren van Romek dat hij net fris op de peuterspeelzaal zat toen we hem ook moesten inschrijven voor de basisschool. De rondleiding hebben we niet nodig, want Siel komt al met regelmaat op school (hahaha).



Avondje Amphion:

Op vrijdag 30 januari hebben Taro en ik nog een voorstelling in de schouwburg. We hebben kaartjes voor Boeing Boeing met John v.d. Eerd en Wilbert Gieske (die van Goede Tijden, Slechte Tijden). Taro heeft een drukke dag achter de rug op het werk en knallende hoofdpijn. Hij heeft dus niet veel fut om te gaan. Hij regelt een vervanger in de vorm van onze buurvrouw (de mama van oppaskindje Liz). Ellen en ik vermaken ons prima en de voorstelling is super komisch.


Dagboek februari 2009:



Met behoorlijk wat vertraging dan toch eindelijk het verslag over februari. Nu de griepgolf weer geluwd is, krijg ik de laatste restjes te pakken. De eerste week van maart ben ik snipverkouden en barst van de hoofdpijn. Tijd om lekker uit te zieken is er niet met een kind dat naar school moet en een kind dat nog rondloopt en ik moet de hele week oppassen. Helaas is het in de tweede week van maart nog niet voorbij dus heb ik wat grover geschut ingezet en de arts om een receptje gevraagd. Hopelijk gaat het nu snel beter.



Voorbereidingen Communie Romek:
Op woensdag 4 februari komen we met een aantal moeders bij ons bijeen om te babbelen over de boekjes voor de presentatieviering en de communieviering. Ik bied aan om de inhoud van de boekjes te verzorgen. We beginnen met het boekje voor de presentatieviering die op 8 maart a.s. gaat plaatsvinden. Vanaf woensdag 11 februari begint Romek met de eerste kindbijeenkomst op school. Na elke bijeenkomst moeten we samen met hem “huiswerk”maken.



Orthoptie (oogarts):

Op vrijdag 6 februari hebben Siel & Romek allebei een afspraak bij Ilse van de Orthoptie. Ik heb Siel voor de peuterspeelzaal afgemeld. Romek blijft voor 90% met zijn “luie”oog zien en hoeft voorlopig niet meer te plakkeren. Na 3 jaar plakkeren is dit geweldig nieuws voor hem!  Siel ziet voor zijn leeftijd genoeg dus voorlopig zetten we de bril nog even op een laag pitje. Als hij ouder wordt en zijn wereldje wat groter, dan komt het verhaal bril weer meer naar voren. Beide blijven onder controle bij de Orthoptie en in mei volgt een nieuwe afspraak.



Rapport Romek:

Op vrijdag 6 februari krijgt Romek zijn eerste rapport van dit schooljaar. Op de OBS krijgen ze maar 2 keer per jaar een rapport. Hij doet goed zijn best. Een paar dagen later, op dinsdag 10 februari, hebben we een 10-minutengesprekje op school met zijn juffen en ze zijn heel tevreden over hem. We moeten wel blijven oefenen met lezen, maar voor de rest is alles prima.



Carnavalskleding:

Romek heeft een nieuwe zwarte broek nodig voor onder zijn prinsenpak dus maak ik tussen de bedrijven door een nieuw exemplaar. De broek van Siel (Romek’s oude prinsenpak) moet een omslag kleiner dus die gaat ook even onder de naaimachine. Begin februari hoort Romek dat hij uitgekozen is om de schoolprins te zijn van de onderbouw op zijn school. Hij wil graag zijn eigen prinsenpak aan dus belt mama de hele vrijdag om de moeder te pakken te krijgen die de carnaval onder haar hoede heeft om een en ander te regelen. Romek krijgt 8 onderscheidingen van school en we bestellen er zelf ook nog 10. Ook mag hij een eigen onderscheiding uitzoeken die we voor hem laten graveren met “Schoolprins Romek 1e 2009” erop. Nu Romek zijn eigen prinsenpak aan mag, zitten we met een klein probleempje? Want wat doet hij aan voor het eerste half uur op school. Dus mama gaat weer stof halen en met behulp van Taro’s peettante tante Tiny ga ik een patroon van onze carnavalsjassen verkleinen. Verspreid over 3 dagen naai ik nog even een jas in elkaar voor ons prinsje. Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Ik ben er maar wat trots op. Wat je al niet doet voor een half uurtje (hahahaha)!



Carnaval:

Voor Taro begint de carnaval al iets eerder dan voor ons en wel op woensdag 18 februari met het opbouwen van de bogen bij de Prins en de Jeugdprins. Vanaf donderdag 19 februari heeft hij vrij. ’s Avonds gaat de Raad van Elf naar voetbalclub MVR waar ook carnaval wordt gevierd. Rond half 12 haal ik hem en 2 mede raadsleden op want het weer is niet bijzonder. Vrijdag 20 februari is dan eindelijk Romek’s grote dag. Taro, Siel en ik zijn ook uitgenodigd om te komen kijken en ik moet er zobiezo zijn namens de oudercommissie. Rond 9 uur wordt Romek uit de klas gehaald en help ik hem met omkleden. Een 20 minuten later wordt hij gepresenteerd als schoolprins van de onderbouw. Romek wil graag zelf het woord doen bij het uitreiken van zijn onderscheidingen vandaar dat we de afgelopen dagen met hem om de tafel hebben gezeten wat hij wil zeggen en wat wel en niet kan. Een en ander hebben we op papier gezet en hij heeft flink geoefend. Hij babbelt er vrolijk op los en improviseert als de situatie iets anders is dan we verwacht en op papier gezet hadden. Niet alleen wij kennen ons ventje niet meer terug, ook zijn juf staat met verbazing te kijken. Dit had niemand achter hem gezocht. Vol overgave zegt hij tegen Jeugdprins Jeroen 2e dat hij hoopt over een paar jaar zijn opvolger te kunnen zijn. Wat zijn we ontiegelijk trots op ons ventje. En wat loopt hij te stralen. (Op de site van de school is een 7-minuten durend filmpje te zien en een aantal foto’s en op onze site uiteraard ook een boel foto’s. Het filmpje staat ook op mijn hyves).

’s Middags heeft Siel carnaval op de peuterspeelzaal. Ook Siel wil prins zijn, alleen dan een prins zonder steek. Dit zal de komende dagen het tenue zijn van onze jongens… PRINS !!! Taro heeft vrijdagavond de receptie en het onthullen van het monument van de Prins. Aansluitend gaat hij even spaarkas legen want we hebben weer een heel jaar gespaard bij ons stamcafe voor de carnaval. Zaterdagmorgen begint de carnaval met een heilige mis. Ik ga met de kinderen naar het onthullen van het (nieuwe) jeugdmonument (grotendeels gemaakt door Taro, jawel!) en aansluitend naar het kindercarnaval. Romek mag met de Raad van Elf mee voor het laatste gedeelte van hun programma van deze morgen. Ik ga met Siel vast naar huis. Als Taro en Romek terug zijn gaan we de buurt in. Romek trekt zijn nieuwe carnavalsjas aan en vermaakt zich prima de hele middag. Wij ook. Siel ligt eerst nog op bed maar later haal ik hem op en doet hij dapper mee met de grotere kids. Het is super gezellig en het is al bijna 18:00 uur als we het voor gezien houden. Snel wat eten en douchen en Taro heeft al weer programma. Zondag is de dag van de grote optocht. Taro is al weer vroeg op pad. Tanja, Daphne & Wouter Schaap komen bij ons de optocht kijken, evenals mijn schoonouders en schoonzusje Natascha en haar kids Cheyenne & Djaimon. De optocht duurt dik een uur. Halverwege begint het te miezelen, maar dat mag de pret niet drukken. ’s Avonds als Taro klaar is met zijn programma gaan we samen carnavallen. De tweelingtantes Ineke & Agnes komen oppassen. We maken het niet laat want Taro heeft de volgende dag weer programma. Maandagochtend begint Taro met een ontbijt bij ons thuis. Hij heeft een paar raadsleden uitgenodigd dus ik sta al vroeg eieren met spek te bakken. Als ze vertrokken zijn, komen Tanja & Erik Daphne & Wouter brengen. Ze hebben vandaag een begrafenis en zitten met de kids. Die blijven dus bij ons. Siel gaat nog even op bed en rond een uur of 1 gaan we richting mijn ouders. De kinderoptocht komt niet bij ons voor de deur, die ga ik dus altijd bij mijn ouders kijken. Als we net buiten staan in afwachting van de optocht, komen Tanja & Erik weer terug. Samen kijken we de optocht, drinken nog wat bij mijn ouders en gaan dan naar ons want er liggen nog wat spullen van de kids. ’s Avonds gaan Taro & ik met Tanja & Erik carnavallen. Weer zijn de tantes bereid om op onze kids te passen. Ook nu maken we het niet te laat want morgen wordt een lange dag voor Taro. Als we net thuis zijn komt zwager Micha nog even aanwaaien. Hij moet zich mentaal voorbereiden op de bult die hij moet opfietsen om thuis te komen en doet dat even bij ons op de bank (hahaha). Dinsdag is het weer vroeg dag voor Taro. Ik doe het rustig aan met de kids. Rond de middag komt Tanja met de kids langs en samen gaan we mijn neefje Corne ophalen die mee wil naar de kindercarnaval. We gaan nog lekker even daldeejen tijdens het kindercarnaval en lopen mee met de rommeloptocht. Aansluitend het popverbranden voor de jeugd, nog een suikerspinnetje eten en dan naar huis.  Om de carnaval af te sluiten eten Romek, Siel en ik een lekker patatje met een frikandel. Als de kids samen in bad zitten, trek ik alle versiering van de muren, ramen en plafond. Rond half 8 komt Taro nog even aanwaaien om de kids een nachtzoen te geven. Nog een paar uurtjes en dan zit het er weer op. Voor mij is de carnaval al voorbij. Morgenvroeg rond kwart voor 7 krijg ik de babyphone weer want dan is Liz de hele dag bij ons. Voor mij dus geen carnaval meer. Taro blijft nog een jaartje in de Raad van Elf en stopt er dan voorlopig mee, kunnen we weer samen weg. Op woensdag mag Romek met Taro mee helpen de bogen bij de prinsen af  breken en de wagens in de carnavalshal schoon maken. ’s Middags breken ze de straatversiering af. Net voor de regen is alles er af. Liz is de hele woensdag bij ons en de dag erna, donderdag 26 februari, zijn Dilara, Yasmin & Suzan de hele dag bij ons. Taro moet weer naar het werk dus ik heb het rijk alleen met alle kids.





Communiekleren kopen:

Op zaterdag 28 februari gaan we na Romek’s voetbalwedstrijd met mijn ouders communiekleren kopen voor Romek. We gaan naar Nijmegen. Romek krijgt zijn nieuwe outfit van Opa & Oma voor zijn communie. Bij C&A vinden we wat we zoeken. Binnen no time is het klusje geklaard. Omdat Romek nog mooie zwarte schoenen heeft, vinden we het jammer om ook nog nieuwe schoenen te kopen. Siel krijgt van Opa & Oma ook een nieuw setje voor de communie. Ik ga ook nog even shoppen voor “communiekleren” (hahaha). We eten een lekker frietje en naar een paar uurtjes Nijmegen gaan we voldaan naar huis. Helaas begeeft ons tufje het als we net ’s-Heerenberg in rijden. Dus de eerste week van maart zitten we zonder vervoersmiddel. De schakelbak is kaduk, daar kunnen we dus een pittige rekening van verwachten!






Dagboek april 2009:



De maand april is weer voorbij. Een maand die altijd een dubbel gevoel zal blijven houden. Ook een maand waarin weer genoeg te beleven viel. O.a. voor Romek die deze maand een aantal kinderfeestjes had en mee mocht naar babyzwemmen op Goede Vrijdag.  

Voor Bobby onze hond was april een wat mindere maand. Ze was net terug van een dagje kapper toen ik ’s avonds bemerkte dat ze weer eens loops was. Dat werden dus drie lange weken met een broekje aan voor haar.

Op maandag 6 april ga ik toch maar eens langs de huisarts want mijn verkoudheid blijft gigantisch aanwezig. Blijkt dat ik een voorhoofdholtontsteking heb, geen wonder dus dat ik al een week of 6-7 strontverkouden ben en een keel als schuurpapier heb. Ik krijg een antibiotica kuurtje van een week en dan moet het euvel verholpen zijn. Na het kuurtje zit ik (nu nog steeds) met gigantische jeuk over mijn hele lijf en ik kan nu pas zeggen dat ik keelpijnvrij ben.



Verjaardagen Taro & Siel:

Op vrijdagmiddag 3 april heeft Siel alvast een voorproefje op zijn verjaardag want hij mag trakteren op de Ukkepuk. Vanaf half drie mogen Romek en ik het feest mee komen vieren. Siel geniet en zit als een prins op zijn verjaardagstroon naast achternichtje Isa, die op 4 april 4 jaar wordt en op deze middag ook trakteert. Voor en na het feest op de peuterspeelzaal ben ik druk in de weer met het bakken van – jawel – 6 taarten! Met 2 verjaardagen voor de boeg moet je niet zonder gebak komen te staan, niet waar?



Op zaterdag 4 april vieren we de 37e verjaardag van Taro. Taro gaat eerst nog met Romek naar het voetbalveld want Romek heeft een thuiswedstrijd. Vanaf een uur of 11 kan het feest beginnen. Gelukkig is het weer dusdanig dat de kids lekker naar buiten kunnen. Het wordt een gezellige en drukke boel. Als alle visite weg is en de boel een beetje aan kant, hang ik nog even de ramen vol met 3-tjes en wat andere slingers en ballonnen in de kamer, want…



Op zondag 5 april wordt onze kleine vent al weer 3 jaar! Wat vliegt de tijd! Siel krijgt ook genoeg visite vandaag en geniet met volle teug van al het bezoek en de vele cadeautjes die hij krijgt. Ook Vigo wordt niet vergeten, tenslotte is het ook zijn verjaardag. Zo zal deze dag altijd een dag blijven met een dubbel gevoel. Maar bovenal is dit Siel’s dag. En wat voor een… ons kleine ventje is vandaag ontzettend verwend en daar wil hij iedereen nog eens hartelijk voor bedanken.



Volgend jaar gaan we het toch eens anders aanpakken, dan zijn Taro & Siel op 1e en 2e paasdag jarig. Dat gaan we dus maar eens op 1 dag vieren, want na 2 dagen feesten heb we het even helemaal gehad (hahaha).



Pasen:
Pasen op 12 en 13 april vieren we dit jaar rustig. Met een druk weekend achter de rug en een druk weekend voor de boeg doen we het dit jaar eens lekker rustig en ik moet bekennen, dat bevalt prima. Met de kids gaan we lekker gourmetten. Siel doet voor het eerst mee en vindt het reuze leuk en spannend. Hij heeft geen middagslaapje gedaan (in principe kan hij het goed volhouden en gaat nog maar heel af en toe ’s middags naar bed) en het is warm rond het gourmetstel dus rond een uur of 3 slaat de vermoeidheid toe en zit hij bijna te knikkenbollen. Toch maar even een paar uurtjes naar bed en dan kan hij er weer tegenaan.



Eerste Heilige Communie Romek:

Nog wat laatste voorbereidingen: de kapster komt Romek knippen op vrijdagmiddag, ’s avonds ga ik helpen met het versieren van de kerk, op zaterdagmorgen geen voetbalwedstrijd maar liedjes oefenen met de muziek in de kerk, de rest van de zaterdag alles klaarzetten buiten (volgens Romek lijkt het wel een tweede woonkamer buiten), taarten bakken en puddingen maken en dan is het eindelijk zover… Op zondag 19 april gaat onze grote vent zijn Eerste Heilige Communie doen. Het weer is ons goed gezind dus we kunnen lekker buiten feesten. Ik breng Romek rond 8:40 uur naar de kerk waar de communicantjes met zijn allen en alleen op de foto gaan in de tuin van de pastorie. Voor ons zijn plekken gereserveerd dus ik ga nog even naar huis. Om 10 over 9 lopen Taro, Siel en ik naar de kerk. De auto kun je in de stad toch niet kwijt dus net zo makkelijk met de benenwagen. Als de communicantjes één voor één bij naam naar binnen worden geroepen, krijg ik even een brok in mijn keel. En ik zie dat ik niet de enige ben, ik zie nog wat moeders verwoed snuffen en met een zakdoekje poetsen. De dienst is heel mooi. Ik ben gevraagd om te helpen bij het aansteken van de doopkaarsen en Romek te begeleiden bij het collecteren. Tijdens het oplezen van de mis intenties wordt Vigo ook vermeldt. Als de dienst is afgelopen mogen alle communicantjes buiten een witte ballon oplaten ter nagedachtenis aan diegene die niet meer onder ons zijn. Nog even de doopkaars ophalen en het feest kan thuis beginnen. En gefeest wordt er. Romek krijgt een hele boel communie geld en van zijn peettante Leonie een heuse draagbare dvd-speler met een paar dvd’s erbij. Van ons wilde hij graag een zilveren kruisje aan een kettinkje hebben. Hoezo verwendt! Romek wilde het feest graag beginnen met lekkere taart. Onze buurvrouw heeft tijdens de kerkdienst al een paar kannen koffie voor ons klaargemaakt, dus we kunnen de kopjes meteen vullen en iedereen kan kiezen uit 3 soorten taart (door mama gemaakt en door Romek uitgekozen). Kom ik er in ene achter dat ik de ballonnen nog niet heb opgehangen. Door alle drukte van vanmorgen helemaal vergeten. Dat gaan we nog snel even doen. Na de koffie is het tijd voor de borrel. Buiten hebben we bier, wijn en frisdrank koud staan, dus iedereen kan lekker zelf pakken wat ze willen. Tussen 1 en half 2 komt de catering een lekker warm en koud buffet brengen en heerlijke soep. Net als we beginnen met eten, staat er nog meer visite voor de deur, nl. Romek’s juf. Romek vond het al super leuk dat de juffen en de directrice van zijn school in de kerk zaten, nu komt de juf ook nog eens op bezoek en brengt warempel ook nog een cadeau mee. Hij is helemaal happy!  De juf blijft een glaasje mee drinken en gaat dan door naar nog een communicantje. Iedereen geniet van het lekkere eten en als iedereen uitgegeten is, maken we plek voor het dessert. Mama heeft nog wat puddingen gemaakt en in combinatie met diverse soorten ijs en vruchtjes hebben we zo een lekker toetje om de laatste gaatjes te vullen. Na het eten nog een bakkie leut en wat nababbelen en rond een uur of 5 gaat de laatste visite weg. Taro en ik ruimen de boel op en een goed uur later zitten we moe maar voldaan na te praten over een zeer geslaagde dag. Namens Romek iedereen bedankt voor jullie komst, cadeau’s, geld en de vele kaartjes die hij mocht ontvangen! Het was een onvergetelijke dag voor ons allemaal!



Romek op schoolreisje:

Op maandag 20 april (daags na de Communie) gaat Romek op schoolreisje naar de Spelerij / Uitvinderij in Dieren. Om half 9 moet Romek op school zijn en een half uur later gaan ze met de bus naar Dieren. Ik ga dus nog even terug naar huis met Siel en Liz zodat ik Liz haar pap kan geven. Rond 9 uur keren we terug richting school. De kids zitten allemaal al in de bus. We zoeken Romek & Dilara op en zwaaien hen uit. Rond half 4 zijn ze weer terug. Omdat ik vandaag ook de oppasmeiden heb, haal ik Yasmin & Suzan om kwart over 3 op en blijf ik met hen, Siel & Liz op het schoolplein hangen om de bus op te wachten. Om half 4 arriveert de bus. Romek & Dilara zijn moe maar voldaan en met het hele grut keer ik huiswaarts.



Sterfdag Vigo:

Op dinsdag 21 april is het al weer 3 jaar geleden dat wij afscheid moesten nemen van Vigo. Het blijft een rare, emotionele en moeilijke dag. Gelukkig heb ik Liz vandaag en er komen nog een aantal mensen op visite. Taro belt tussen de bedrijven door, hij komt de dag maar moeizaam door en mag een uurtje eerder naar huis. Ook via de post, hyves en onze site komen nog wat berichtjes van mensen die vandaag aan ons denken. Het is fijn te merken dat Vigo nog in zoveel harten aanwezig is. Wij zullen hem in ieder geval nooit vergeten…..!



Romek en Siel lekker vakantie:

Vanaf 27 april even lekker helemaal niks. Lekker uitslapen, relaxen en genieten. Liz komt maandag- en dinsdagmiddag een paar uurtjes en maandagmiddag Dilara, Yasmin & Suzan nog onverwachts een paar uurtjes (omdat hun overgrootoma plots is overleden). Op dinsdagmorgen ga ik met de jongens even naar de stoffenmarkt in Doetinchem om klittenband te halen voor de kussens voor Corné die ik aan het maken ben. ’s Avonds maak ik ze af en op woensdag gaan we naar Zevenaar naar mijn zus om ze te brengen. Daar blijven we tot een uur of 3 hangen. Romek gaat nog mee met Janine & Corné kranten rondbrengen en ’s middags gaan we nog even naar de kinderboerderij bij hen in de buurt. Rond 3 uur gaan we weer richting huis want Romek moet ’s avonds nog naar voetbaltraining. Taro, Siel & ik gaan kijken. Siel mag lekker opblijven. Koninginnedag doen we lekker rustig aan. Uitslapen en met de kids even naar het voetbalveld waar de kinderspelen zijn en nog even in de stad kijken.

Vorig jaar op 30 april ging Siel voor het eerst los lopen. Als je hem nu rond ziet rennen af en toe is het onbegrijpelijk dat het pas een jaar geleden is.




Dagboek mei 2009:



Mei is een maand met veeeeel vakantie voor de kids. Met name voor Romek. Hij heeft de eerste week van mei ook helemaal vrij. Hij heeft 3 extra dagen omdat de school aan het verbouwen is en de bouwvakkers wat meer tijd nodig hebben om een bepaald iets aan te leggen. Siel moet dan wel naar school. Romek heeft mazzel want hij kan daardoor wel mee naar babyzwemmen op 8 mei. Daarna gaan de kids een weekje naar school en dan is er weer een week vakantie. Alleen voor de vakantie zou je weer terug willen naar school (hahaha).

Op 12 mei gaan de tweeling Yasmin & Suzan (mijn oppastweeling) op schoolreisje. De dag ervoor komen ze me vragen of ik hen wil uitzwaaien want hun mama moet door naar haar werk. Natuurlijk doen we dat. Dus gaan Siel en ik die 12e mei rond een uur of half 10 terug naar school om de meiden uit te zwaaien. We rennen om de bussen heen om hen te zoeken. Als we ze uiteindelijk ontdekken zijn ze heel blij ons te zien. Ach, het is een kleine moeite, ik ben toch thuis. En als ik hen daar nu een plezier mee doe. En dat ze er blij mee zijn merk ik ’s avonds als de tweeling met hun mama aan de deur staan met een grote bos bloemen. Als bedankje om dat ik de meiden heb uitgezwaaid en omdat ze altijd bij me terecht kunnen als ze oppas nodig hebben. Kijk, dat waardeer ik nu weer!



Dagje uit met Tante Tiny:

Op vrijdag 1 mei gaan we een dagje uit met Taro’s peettante Tante Tiny. We gaan naar Borne naar Jan Boomkamp Gardens. Het weer is ons goed gezind, de tuinen zijn prachtig en onze kids vinden het ook helemaal geweldig. Beiden zijn echte natuurliefhebbers. Kortom, we genieten allemaal van een leuke dag uit. Als afsluiting gaan we barbecueen bij ons thuis. We hebben de tweeling, Tante Ineke & Tante Agnes ook uitgenodigd voor het eten (we kunnen altijd op hen terugvallen als we oppas nodig hebben en we mogen er nooit wat voor geven) en mijn vader komt ook een hapje mee eten want mijn moeder is een paar daagjes met haar buuf op stap. Het wordt een gezellige boel en het is een leuke afsluiting van een superdag!



Onze trouwdag:
Op 9 mei zijn we 12 jaar getrouwd. Over een half jaartje dus groot feest! Nee hoor, we gaan dan lekker een lang weekend weg met onze jongens. Dat feest komt er, als God wil, met 25 jaar wel.



Moederdag:

Op 10 mei is het Moederdag. Ik krijg een heerlijk ontbijtje op bed. Siel komt met zijn eerste zelfgemaakte cadeautje voor mama, gemaakt op de peuterspeelzaal. Het is een sieradendoosje dat hij zelf geverfd en beplakt heeft. Ook Romek heeft een ontzettend mooi cadeau gemaakt. Hij heeft op school een schilderijtje geverfd en op een transparant velletje een zelfbedacht gedichtje geprint. Ook het lijstje heeft hij zelf gemaakt. Wat ben ik trots op mijn boefies! Natuurlijk ben ik ook heel blij met de DVD van Jan Smit van de concerttour waar we vorig jaar oktober heen zijn geweest en Romek heeft van zijn eigen zakgeld nog een lekker douchegel gekocht. Kortom: ik ben weer superverwend. Leuk hoor, zo’n Moederdag!



Evaluatie Communie:

Op dinsdag 12 mei ga ik met Romek naar de kerk voor de evaluatie van de Communie en het in ontvangst nemen van de foto’s. Ook wordt er bekend gemaakt hoeveel geld de communicantjes samen hebben opgehaald voor de goede doelen.



Orthoptie:

Op woensdag 13 mei hebben Romek & Siel een afspraak bij de orthoptie (oogarts). Romek moet een half uur van te voren een oogplakker op. Ilse is heel tevreden over beide jongens. Romek blijft op hetzelfde niveau. En Siel ziet wat hij de vorige keer op 3 meter zag, nu op 5 meter. Siel krijgt weer een nepbrilletje op met glaasjes op sterkte, maar net als bij Romek weigeren zijn ogen om daardoor meer te zien. Voorlopig dus nog geen bril voor Siel. Over een maand of 4 gaan we op herhaling.



Reunie van de NICU Nijmegen:

Op zondag 17 mei is er onze jaarlijkse reunie van de kindjes die bij Siel op de NICU hebben gelegen en waar we nog steeds contact mee hebben. Na veel mailen hebben we besloten om bij ons thuis te verzamelen en van daaruit of naar de speeltuin in Doetinchem of naar het Land van Jan Klaassen in Braamt te gaan. Vanaf 11:00 uur staat de koffie en thee klaar en een zelfgebakken cake. Uiteindelijk blijven we toch maar in ons stadje hangen. Ik heb een supergrote pan met groentesoep gemaakt en er zijn een heleboel broodjes met knakworst. Als alle buikjes gevuld zijn, gaan we richting kasteel Huis Bergh en wandelen we door de Plantage. Daar zetten we onze 5 knulletjes op een rijtje en gaan ze op de foto. We krijgen nog bekijks van mensen die informeren waarom we dit doen. Elk jaar maken we een foto van onze 5 knulletjes. Leuk om te zien en te horen hoe een ieder het doet. Als we al die verhalen horen dan mogen we onze handen dichtknijpen met Siel’s gezondheid en ontwikkeling. Hij is de jongste qua zwangerschapsweken, hij heeft het langste in het ziekenhuis gelegen en het vaakst aan de beademing, hij had de slechtste longen van allemaal en ondanks zijn licht motorische ontwikkelingsachterstand doet hij het het best van allemaal. Het wordt in ieder geval een supergezellige dag en we zijn weer helemaal bijgekletst. Tot volgend jaar allemaal!



Weekje vakantie:

De week van Hemelvaart hebben de jongens allebei weer vrij. Romek gaat na onze reunie logeren bij Opa & Oma Franck. Hij “ontvlucht” de drukte (hahaha) want maandag en dinsdag zijn alle oppaskids er. Dilara, Suzan, Yasmin en kleine Liz komen allemaal. Siel is dus de enige man in huis. Ondanks de vele kids gaat het prima, het weer doet lekker mee en we gaan veel wandelen met Bo & Bobby.



Gastcollege:

Op woensdag 20 mei ga ik al vroeg op pad voor mijn gastcollege over prematuren en overlijden. Taro heeft vrij genomen om bij de jongens te zijn. Om half 8 stap ik in mijn auto. Nog snel even de tank vol gooien en dan op weg naar Nijmegen. Daar heb ik van 9:00 uur tot 10:00 uur een gastcollege voor 2e jaars studentes. Het moeten er 36 zijn maar er komen er 26. De studentes zijn vrij om deel te nemen aan hun schooldagen. De docente zegt ook dat als ze er alle 36 zouden zijn, het lokaal te klein zou zijn (hahaha). De docente laat het me, net als vorig jaar, weer alleen doen. Eerst ben ik weer even gespannen. Maar eenmaal bezig, gaat het steeds beter. De studentes zijn erg onder de indruk van mijn verhaal en van de foto’s die ik aan het eind laat zien. Ik heb de prematurenknuffel en het konijntje van Siel weer meegenomen om te laten zien hoe klein Vigo & Siel nu eigenlijk waren, want foto’s geven een heel vertekenend beeld. Aan het eind zijn er nog een boel vragen van de studentes. Ik babbel nog even na en merk wel dat ze erg onder de indruk zijn. Als ik het lokaal verlaat, komen me nog 2 studentes achterna om nog wat vragen te stellen voor een project waar ze mee bezig zijn. Daarna heb ik even vrij, van half 11 tot half 12 heb ik nog een interview op het programma staan. Twee eindejaarsstudentes hebben mij benaderd via de moeder van de tweeling die bij Siel & Vigo op de NICU lagen en waar we nog contact mee hebben. Omdat zij ook op de HAN in Nijmegen zitten en ik hier vandaag ook ben, hebben we afgesproken het interview hier te doen. Ik zoek het lokaal dat me is doorgegeven. De HAN is een ontiegelijk groot gebouw en eerst zie ik de afslag dus over het hoofd. Na een wirwar van trappen kom ik terug bij de hoofdingang en probeer het nog eens. Uiteindelijk vind ik de juiste etage en vraag daar verder waar ik zijn moet. Ik ben een kwartier te vroeg dus wacht ik maar even. Ik zit net, als de dames al aankomen. We gaan meteen beginnen. Het interview gaat over de nazorg als de prematuur uit het ziekenhuis komt en je te maken krijgt met logopedie, fysiotherapie, ergotherapie enz.. Hier kunnen wij uiteraard ook over meepraten. Het interview wordt opgenomen. Siel krijgt van de meiden een heel mooi sprookjesboek cadeau. Al met al zit ik er van kwart over 10 tot kwart voor 12. Tijd om naar huis te gaan. Als ik thuis aankom, staat Romek net Bobby uit te laten en roept dat Suzan heeft gebeld. Suzan is een van mijn oppaskids en is vanmorgen aan haar oogjes geopereerd. We gaan eerst even een broodje eten en dan ga ik met Romek & Siel langs de snoepwinkel en dan even bij Suzan kijken. Ik vind het zo lief dat ze na haar papa, meteen mij heeft gebeld om te vertellen dat ze naar huis mocht, dat ik even langs ga om te kijken hoe het met haar gaat. Haar oogjes zijn rood en ze heeft nog wat hoofdpijn maar de volgende gaat het al weer stukke beter met haar en haar oogjes staan weer heel mooi recht.



Obelink:

Op vrijdag 22 mei gaan we met ons 4-tjes naar Obelink om de laatste campingspulletjes aan te schaffen. Ons luchtbed is kaduk gegaan, dus daar moet wat nieuws voor komen en we willen nog graag een picknicktafel. Aansluitend gaan we even bij Duthler langs om voor Romek een paar broeken te kopen. Romek is zowel de lengte als de breedte in geschoten, dus tijd voor wat nieuws want met hoogwaterbroeken lopen vind ik niet zo mooi.



Voetbaltoernooi:

Op zaterdag 23 mei heeft Romek van half 2 tot een uur of 6 een voetbaltoernooi in Westervoort. Het weer is gigantisch mooi, haast te warm om te voetballen, maar beter stralende zon dan in de kou en de drup langs de lijn te staan. Taro, Siel & ik gaan de voetballertjes aanmoedigen. Het wordt een supermiddag en Romek’s team wint in hun poule. Ze gaan met de eerste prijs strijken! Romek mag als keeper de aanvoerder zijn en de beker in ontvangst nemen. Met Pinksteren is er nog een toernooi maar dan zijn we er niet, helaas. En de voetbaltrainingen zijn ook even gestopt. Eind augustus gaat het nieuwe seizoen weer van start.



Mijn verjaardag:

Als ik Siel op vrijdag 29 mei van de Ukkepuk ophaal, heeft hij een groot pakket bij zich. De juf fluistert hem toe dat hij het met papa moet verstoppen want mama is nog niet jarig. Ik heb toen ik Siel naar school bracht wat dingen voor de Ukkepuk meegebracht dus ik denk dat het misschien als bedankje is. Maar als we naar buitenlopen is er nog een leidster die me alvast een fijne verjaardag toewenst. Thuis pakken we het maar eens uit. Staat daadwerkelijk op “gefeliciteerd met je verjaardag”. Ik krijg spontaan de slappe lach. Siel zal wel gedacht hebben, woensdag was buuf Ellen jarig, donderdag Opa Weeber, dan maken we mama dit weekend jarig. Ik laat het Taro maar verstoppen want met mijn verjaardag in de zomervakantie krijg ik toch nooit een zelfgemaakt cadeautje. Tegen die tijd ben ik het al lang vergeten (hahaha).



Weekendje Leiden:

Op zaterdag 30 mei brengen we rond 10:00 uur Bobby naar het hondenpension en rijden dan door naar onze vakantievrienden de Familie Spadon in Leiden. Rond het middaguur arriveren we op onze plaats van bestemming. Het weer is weer super, al merk je daar de zeewind want het waait er behoorlijk. Als Aldo & Branco terug zijn van (ook) een voetbaltoernooi, gaan we met de bus naar het centrum van Leiden. Siel, die nog nooit in een bus heeft gezeten, heeft de tijd van zijn leven. Hij glundert en zwaait naar iedereen. We gaan lekker even slenteren door de stad. Weer thuis, gaan Linda en ik in de keuken alles voorbereiden voor een heerlijke barbecue. Als alles op is en de kids uiteindelijk allemaal op bed liggen, worden we ingewijd in een superleuk spel “de Kolonisten van Katan”. Echt een aanrader, we willen het zelf ook gaan aanschaffen. De volgende dag beginnen we met een uitgebreid ontbijtbuffet. Daarna gaan we naar een ecologische boerderij in de buurt. De kids mogen de geitjes voeren. We kopen brokjes en flesjes geitenmelk en het feest kan beginnen. Romek & Siel genieten met volle teug en wij ook. Siel wil nog een ritje op het paard. Ook nog nooit gedaan. Mama loopt met hem mee. Hij vindt het eng maar toch super, totdat het paard gaat draaien en de terugweg in een iets sneller tempo neemt. Dan is het toch niet zo leuk meer als eerst. Maar Siel verbijt zijn tranen en mama praat hem moed in. Aan het eind “snikt” Siel, was wel een beetje eng! We gaan terug nog wat eten en daarna beginnen aan onze terugreis. Siel valt vrijwel meteen in slaap. Ik moet hem wakker maken als we bij Mc Donalds zijn om een hapje te eten. De volgende dag gaan we Bobby weer ophalen bij het hondenpension. Spadonnen, bedankt voor een superleuk weekend!



Dagboek juni 2009:



Sorry, sorry, sorry, voor de ontzettende vertraging van dit verslag. Mijn laptop heeft het een paar maar begeven en het duurde even voor ik weer wat kon doen. En inmiddels hebben de kids en manlief ook vakantie dus dat schiet wat betreft een verslagje schrijven ook niet echt op. Maar hier dan eindelijk, net op de valreep voor onze vakantie, het nieuws van JUNI 2009.



Weekendje Leiden:

Zoals al bericht in het verslag van mei kwamen we op 2e pinksterdag, 1 juni, terug van een heerlijk weekendje Leiden. Alles is al de vorige maand beschreven dus dit punt is snel klaar (hahahaha).



Piet Piraat in Amphion:

Op zondag 7 juni ga ik ’s middags met Romek & Siel naar Doetinchem naar schouwburg Amphion. Om 15:15 uur hebben we een voorstelling van Piet Piraat en het geheim van Lorre. Romek is eerst nog aan het twijfelen of hij mee zal gaan (want hij voelt zich een beetje te groot voor Piet Piraat) maar uiteindelijk gaat hij toch mee. We komen nog een meisje uit de andere groep 4 tegen en er zijn genoeg kids van zijn leeftijd en ouder die naar de voorstelling komen kijken. Romek, Siel en ik genieten met volle teug. Siel kijkt met open mond en roept en zingt uit volle borst mee. (Voor foto’s kijk op de site). Siel en ik kijken nu al uit naar onze volgende voorstelling, nl. Dip & Dap!



Waterwratjes:
Op 9 juni ’s avonds merk ik wat bultjes in Siel’s nek en op zijn rug. Ik heb het vermoeden dat er een kinderziekte de kop aan het opsteken is, dus we wachten af wat de volgende dag brengt. De volgende dag, woensdag 10 juni, zijn er meer bultjes bij gekomen en zijn ze zich aan het vullen met vocht. Omdat Siel vorig jaar een enkele waterpok heeft gehad, twijfel ik wat het nu kan zijn. Voor de zekerheid bel ik de huisarts om een afspraak te maken en de peuterspeelzaal om Siel af te melden. Ook bel ik mijn vriendin Maartje, want ik zou bij haar op theeleutvisite nu ze met zwangerschapsverlof is. Ik kan pas rond 10 voor half 12 bij de huisarts terecht. Er heerst waterpokken maar volgens de huisarts, die Siel’s vlekken met een lampje bestudeerd, zijn het heuse waterwratjes. Hij kan hier wel 2 tot 2 ½ jaar last van hebben en helemaal onder komen te zitten (nu weet ik ook wat Romek een paar jaar terug op zijn borstkas had, want het kan zich tot een bepaalde plek richten of van top tot teen, in Siel’s geval. Romek heeft er in ieder geval heel lang last van gehad). Er is niks aan te doen, hij kan gewoon naar school en naar babyzwemmen. Siel heeft er verder niet veel last van, dus ga ik als Romek uit school is gewoon met de kids naar Zevenaar naar de straatspeeldag. Janine heeft gevraagd of we komen kijken want ze moet meehelpen in het kader van sociale stage. De volgende dag zijn er nog veeeel meeeeer vlekken. Ik doe Siel steeds in een badje van havermout en daarna calendulan lotion erop. Bij de apotheek vraag ik na of er wat tegen de jeuk te doen is. Nee dus. Taro belt ’s avonds onze homeopaat en die adviseert Thuja te halen en Hylak voor zijn darmen. Op vrijdag 12 juni komt mijn zus Leonie om mee te gaan naar babyzwemmen. Mijn ouders zijn op vakantie en Liz is er, dus kom ik een paar handjes tekort met zwemmen. Ik leg de moeders uit dat Siel’s vlekken er eng uitzien maar niet besmettelijk zijn voor hun kindjes. Alleen voor hemzelf als de bultjes knappen. Siel doet eerst nog dapper mee, maar hij is toch wat hangerig van de nare vlekken. Dus gaan we er wat eerder uit en meld ik hem ’s middags af voor de peuterspeelzaal (een week later kom ik er achter dat er deze week een waterpokkenvirus is uitgebroken op de peuterspeelzaal dus Siel valt niet echt op met zijn vlekken). Als Leonie ’s middags met Romek naar Zevenaar is en Taro inmiddels thuis, ga ik naar de apotheek in Elten (Dld) en haal de Thuja en Hylak. Na zijn havermoutbadje dep ik Siel helemaal in met de Thuja en als we ’s avonds bij mijn zus zijn, kan ze al zien dat het minder aan het worden is. Ikzelf had daar ook al het idee van. Het hele weekend en enkele dagen erna dep ik Siel 3x daags in met het goedje. Hij heeft ze overal zitten, zelfs op de randjes van zijn ogen en een op zijn tong! Het is echt een supermiddel die Thuja, want zienderogen drogen de vlekken in, komen er korstjes op en een paar dagen later vallen de korstjes eraf en blijven er alleen nog wat dutjes zitten. Die zullen op den duur ook wel wegtrekken. De waterwratjes zijn in ieder geval onder controle en dat is het belangrijkste!



Romek’s 1e logeerparty in Zevenaar:

Romek gaat dus op vrijdag 12 juni mee met Leonie om te spelen in Zevenaar, maar in de loop van de middag belt hij op of hij mag blijven slapen. ’s Avonds brengen we dus zijn spullen naar Zevenaar. Althans we denken dat we de spullen brengen, want die staan bij aankomst in Zevenaar nog gewoon in onze gang (!) dus rijd ik snel op en neer om de spullen alsnog te halen. Romek wilde nooit ergens anders logeren als bij de opa’s & oma’s of bij de tantes in Ulft, dus wij waren erg (positief) verrast van de plotselinge ommezwaai. De volgende dag gaan ze nog naar de kermis in Duiven en komt hij zaterdagavond weer terug. Hij heeft het erg naar zijn zin gehad en wil beslist nog een keer op herhaling!



Met Liz op theeleutvisite:

Op woensdag 17 juni ga ik met Liz alsnog op theeleutvisite bij vriendin Maartje. Romek & Siel zijn naar school en Liz is er, die gaat gezellig met me mee. Inmiddels is Maartje bevallen van een gezonde dochter genaamd Fleur. Mark & Maartje, gefeliciteerd met jullie prachtige kleine meid!



Romek’s nieuwe fiets:

Romek wilde van zijn communiegeld een nieuwe fiets kopen. Ik ga eens met hem kijken bij de fietsenwinkel wat hij precies wil en wat het gaat kosten. Hij zoekt een hele mooie uit en een hele dure. Met Taro gaan we ’s avonds nog eens terug. We wrijven ons eens over ons hart en spreken met Romek af dat we de kosten delen. Hij de helft en wij de helft. 2 dagen later gaat Taro met Romek de fiets ophalen. Romek is zo trots als een pauw en beloofd ons er extra zuinig op te zijn, tenslotte is de helft van fiets uit zijn portemonnee!



Thomas de Spoorlocomotief:

Op zaterdag 20 juni gaan we met de jongens naar Utrecht naar het spoorwegmuseum. Daar is dit weekend het Thomas-weekend. Eindelijk gaat Siel zijn favoriete Thomas in het echt ontmoeten. De hele dag loopt hij te stralen en te genieten en ook Taro, Romek en ik genieten van deze dag. Buiten Thomas, Emily & Henry zijn er genoeg andere treinen te zien. (Op you tube heeft Taro een filmpje van ons bezoek aan Thomas gezet en voor alle foto’s check de site). Het was een hele leuke dag die niet zo leuk eindigt…



Ziek:

…want ’s avonds wordt Romek ziek. Hij moet de hele avond en een gedeelte van de nacht spugen. Ook Taro en ik voelen ons niet lekker. Taro heeft buikpijn en ik ben de hele nacht misselijk. Gelukkig voelen we ons de volgende dag (Vaderdag) weer wat beter, als durft Taro nog niet goed te eten. De dag erna is iedereen weer aan de beterende hand. Als krijg ik vanaf dinsdag weer buikpijn en misselijkheid die nog een paar dagen aanhoudt. Maar we gaan gewoon door en uiteindelijk keert de rust in onze buikjes weer terug.



Vaderdag:

Op zondag 21 juni is het Vaderdag (en kermis in ons stadje). Taro wordt verwend door mooie knutsels van de jongens en cadeautjes. Mijn ouders zijn op vakantie dus hoeven we niet naar mijn vader. ’s Middags gaan we naar mijn schoonouders. En aansluitend ga ik nog even met de jongens over de kermis. Taro voelt zich dan nog niet zo lekker en blijft thuis. De volgende avond (de laatste kermisdag) gaan we met ons viertjes nog even over de kermis samen met mijn schoonouders en de kids van mijn schoonzusje.



Laatste keer babyzwemmen:

Op vrijdag 26 juni ga ik met Siel voor de laatste keer naar babyzwemmen. De laatste tijd doet hij niet meer zo enthousiast mee en wil hij graag zijn eigen ding doen. Ik vind dat storend voor de andere moeders en kindjes, dus heb ik besloten om te stoppen met de lessen en na de zomervakantie zelf met hem in het weekend te gaan zwemmen om hem watervrij te houden tot hij op zwemles gaat. Siel willen we niet zo vroeg opgeven in verband met zijn motoriek. Voor Annemiek & Marieke hebben we nog een afscheidscadeautje meegenomen. Dag babyzwemmen. Al weer een hoofdstuk afgesloten!



Romek rapport:

Ook op vrijdag 26 juni krijgt Romek zijn eindrapport mee. Hij is over naar groep 5! We zijn heel trots op hem. Groep 5 alweer. Wat gaat de tijd hard en wat wordt hij al groot (en wij oud – hahahahaha).



Als ik dit schrijf zitten we al weer halverwege juli. Over 3 dagen gaan we lekker 2 weekjes op vakantie. Genoeg stof tot schrijven over deze maand. Paar tipjes van de sluier: Ons bezoek aan Derek Ogilvi in Amsterdam, Siel eindelijk een hoopje op de wc en daarna goed op weg om zinderlijk te worden, onze dagje Schiphol. Kijk vast naar alle nieuwe foto’s op de site!


Dagboek juli 2009:



Hier dan eindelijk het bericht over Juli. Taro is inmiddels weer aan het werk en ik ben ook weer met het oppassen begonnen, maar tussendoor kan ik nog van een aantal dagen vakantie met de kids genieten. De afgelopen maand is er weer genoeg gebeurd. We hebben genoten van 4 weken vakantie waarvan 2 weken op de camping, een heleboel leuke dingen ondernomen en als hoogtepunt van deze maand: SIEL IS HELEMAAL ZINDELIJK, DAG EN NACHT !!!



Schoolreisje Siel:

Op vrijdag 3 juli ging Siel op schoolreisje. De bedoeling was om met de huifkar van de peuterspeelzaal naar de Zandbulten te gaan, daar diverse activiteiten te houden en dan konden we de kids daar weer ophalen. De middag was ook een half uurtje langer dan normaal. Maar die week was het weer zo gigantisch warm en de meldingen voor die dag waren heel warm en veel kans op onweer. Dus werd besloten om met auto’s naar Stokkum te gaan naar “het Klaphek”en van daaruit met de huifkar terug naar de Ukkepuk en dan spelletjes op de Ukkepuk te houden, waar ze airco hebben. En maar goed ook want ze waren net goed en wel terug met de huifkar (het was bijna niet te doen voor het paard met die hitte) toen er een gigantische regenbui losbarstte. (Onze tuin was door het leeglopen van het zwembad, de avond er voor, zo verzadigd, dat het de regen van deze dag niet aankon en er een heleboel water onder onze overkapping liep en ik met Romek als een gek al het water met bezems in de put heb lopen vegen.) Toen we Siel op gingen halen, had hij nog een verrassingsdoos bij waarin een bellenblaas en snoepjes zaten. Het schoolreisje was geslaagd en Siel vond het geweldig.



Op de fiets naar Ulft:

Op zaterdag 4 juli was Taro al vroeg op pad om samen met een kameraad het dak van het schuurtje van broer Micha onder handen te nemen. Romek wilde graag zijn fiets op de lange afstand uitproberen en zeurde al dagen of we niet naar Ulft konden fietsen. Dus belden we de tantes op of ze thuis waren en rond een uur of 10 fietsten we richting Ulft. Drie kwartier later arriveerden we op de plaats van bestemming. Romek was best moe al wilde hij dat niet toegeven. Het weer was heerlijk en al snel liepen Romek en Siel in hun onderbroek het water uit de put te halen. Tante Tiny nodigde ons uit om te blijven pannenkoeken eten. Dat aanbod sloegen we uiteraard niet af en met goed gevulde buikjes keerden we rond kwart over een huiswaarts. Siel was op de heenreis al slaperig geworden van het fietsen (ik fiets wel vaker met hem maar nog nooit zo’n lange afstand) en op de terugweg viel hij al snel helemaal in slaap. Dus maar met een hand aan het stuur en de andere zijn hoofd vasthouden anders wiebelde ik steeds heen en weer en kon Siel ook niet lekker slapen. Dat we hierdoor een paar keer van de fiets waren gegaan is achteraf denk ik onze redding geweest, want bijna in ’s-Heerenberg komt ons, terwijl we op het fietspad fietsten, een caravan voorbij sjeesen terwijl de bijbehorende auto rechtdoor ging. Vlak voor ons draait die caravan dus het fietspad op en komt tegen een paal tot stilstand. We hebben echt geluk gehad, want als we iets verder waren geweest op het fietspad hadden we onder de caravan gelegen met ons 3-en. Met enige vertraging arriveren we uiteindelijk moe maar voldaan weer thuis.



’s Avonds durft Siel eindelijk om een poepie op de wc te doen. We staan met ons allen te juichen bij de wc pot en Siel krijgt eindelijk zijn welverdiende treintje Percy. Dit is voor Siel het begin van zindelijk worden!



Vanaf maandag 6 juli beginnen we weer met de zindelijkheidstraining. Het gaat Siel goed af.  Op de verjaardag van de buuf, 3 dagen later, komt hij zelfs onder het spelen om naar de wc te gaan. We zijn heel trots op hem. Het gaat de goede kant op.



Derek Ogilvi:
Op vrijdag 10 juli luiden we onze vakantie in met een bezoekje aan Derek Ogilvi. Opa & Oma Franck komen op de jongens oppassen en Taro en ik vertrekken rond half 6 richting Amsterdam. We kijken elke week naar Derek Ogilvi (de Ghostwisperer, de geestenfluiteraar) en willen graag eens live meemaken hoe het in zijn werk gaat. Niet dat we specifiek een reading willen, als het gebeurt is het mooi meegenomen. Nee, we zijn nieuwsgierig of het live ook echt zo is als op tv. We zijn al vroeg in Amsterdam en hebben zo alle tijd om alles te bekijken en in ons op te nemen. Om 20:00 uur begint de show. Leuk detail om te vertellen is dat cabaretier Najib Amhali er ook is, waarschijnlijk om dezelfde redenen als wij: hoe is het nu in het echie. Het lijkt wel of we de laatste kaarten van deze avond hebben gekocht, we zitten helemaal bovenaan op de laatste rij op de laatste 2 stoelen. In totaal zijn we met 933 en iedereen hoopt natuurlijk op een reading. De eerste reading verloopt daarom wat moeizaam, velen herkennen zich in de dingen die Derek opnoemt. Uiteindelijk zullen er een stuk of 8-9 readings plaatsvinden deze avond. Derek begint eerst met dingen te vertellen over de overleden persoon die hij ziet en daarna dingen die moeten matchen met iemand uit de zaal. Alles moet exact kloppen anders ben je niet de juiste persoon. Als je de juiste persoon blijkt te zijn, gaat hij via de geest andere dingen vertellen, die (bijna) niemand kan weten. Het is echt bijzonder om mee te maken, een hele ervaring! Rond middernacht arriveren we weer in ’s-Heerenberg.



De volgende dag, zaterdag 11 juli, gaan we ’s morgens naar Ulft om de campingkoelkast, de beertender met vaatje en stoeltjes en tafeltje voor de kids te brengen. ’s Middags komen Janine & Corne bij ons want mijn zus en zwager hebben een feestje van het werk. ’s Avonds komen de buurtjes kaarten en rond een uur of 10 / half 11 komt mijn zus haar kids weer ophalen.



Ulftse Kermis:

Op zondag 12 juli is er weer de jaarlijkse kermis in Ulft waarbij de hele familie Franck wordt uitgenodigd bij de tantes. Normaal gaan we na het eten nog even over de kermis en dan rond een uur of 7 richting huis omdat Romek de volgende dag naar school moet, maar we hebben nu allemaal vakantie, Bobby wordt uitgelaten door onze buurman, dus we hebben alle tijd. Ondanks dat het overdag regenachtig is, vermaken we ons prima. Het eten is weer fantastisch. En Siel… die houdt het de hele dag droog !



Vakantiecoupe:

Op de eerste dag van onze vakantie, maandag 13 juli komt onze kapster Sharon ons allemaal een vakantiecoupe aanmeten. Om mijn uitgroei te verdoezelen krijg ik een hele lading coupe de zon in mijn krullen, een echt zomers kapsel dus met hele blonde lokken.



Dagje Schiphol:

Op dinsdag 14 juli gaan we met ons gezin een dagje Schiphollen. Voor onderweg hebben we voor Siel een potje mee. Op het moment dat hij aangeeft te moeten plassen, zitten we net op de ring en kunnen er niet 1,2,3 af. Maar Siel (die uiteraard nog wel een luierbroek aan heeft) houdt het droog en plast netjes op het potje. De vliegtuigen maken veel indruk op Siel. In de lucht lijken ze heel klein maar in het echie zijn ze wel erg groot en maken heel veel lawaai. Hij blijft angstvallig bij ons in de buurt, is bang ons kwijt te raken en voelt zich het prettigst bij mama of papa op de arm. Maar ondanks de vele indrukken, blijft hij de hele dag droog, doet netjes zijn behoefte op de wc en op de terugweg op het potje. Ook Romek vindt het geweldig om de vliegtuigen te zien opstijgen. We zijn er met hem al eens geweest, maar toen was hij nog zo klein, daar kan hij zich niet veel meer van herinneren. Maar niet alleen voor de jongens is het leuk om een dagje op Schiphol rond te lopen, ook wij genieten van deze dag uit!



Siel vinger tussen de deur:

Op donderdag 16 juli gaan we onze campingkoelkast en de beertender weer ophalen in Ulft. Als Siel naar de wc moet, krijgt hij (door mijn schuld) zijn pink tussen de deur. We koelen meteen onder de kraan en tante Tiny heeft nog een koude kompres om er op te doen. Al met al valt het gelukkig mee. De pink is nog wat gevoelig maar hij heeft geluk gehad. De dag erna is er al bijna niks meer van te zien.



Op vakantie:

Op vrijdag 17 juli beginnen we met het inpakken van onze aanhanger en breng ik Bobby ’s middags naar het hondenpension. De volgende morgen zijn we al vroeg op, gaan de laatste spullen in de dakkoffer en in de kofferbak en brengen we Romek’s vogel Mickey naar Opa & Oma Franck. Daar blijven we nog even theeleuten en gaan dan richting Beerze (gemeente Ommen). We mogen officieel vanaf 13:00 uur op de camping. We arriveren om 12:00 uur en blijven braaf een kwartiertje wachten na het inchecken. Maar er gaan al meer mensen het terrein op en Taro rijdt er gewoon achteraan (terwijl ik zoiets heb van, dat kun je niet maken). We zijn dus al vroeg aan het opbouwen. Als we bijna klaar zijn, arriveren onze vrienden, de familie Schaap. Zij staan een eindje verder. Onze tent hebben we lekker droog op kunnen zetten, onze vakantie op de camping kan nu echt beginnen. De volgende dag is Tanja jarig. Ze wordt 40 jaar. We hebben een bord laten maken met “HIEP, HIEP, HOERA, TANJA IS 40 JAAR”. En ik heb ballonnen gekocht met 40 erop. ’s Morgens gaat Taro samen met Erik de boel versieren. Op maandag gaan we op de markt in Hardenberg rondstruinen en lekker wat shoppen. Op dinsdag gaan we een dagje naar Slagharen. Van woensdag op donderdagnacht hebben we echt gigantische regen en merk ik ’s nachts dat ik nat wordt. Vorig jaar hebben we de tent nat in moeten pakken. Bij thuiskomst hebben we hem wel goed laten drogen maar waarschijnlijk heeft de tent hier toch van geleden. Eerst proberen we nog met vuilniszakken de boel droog te houden, maar uiteindelijk opper ik het idee om met de kids in de voortent te gaan liggen. Op donderdag komt Taro’s broer op de koffie. Hij is in de buurt aan het werk en heeft trek in een bakkie. Siel snapt niet dat neefje Bjoyd er niet bij is, dat ome Micha zomaar alleen langs komt. De volgende nacht gaan we uit voorzorg nog een nachtje met de kids in de voortent liggen en op vrijdag is de tent goed gedroogd door het zonnetje dat Taro de bewuste plekken kan inspuiten en dan is de boel weer droog. Dat hoort ook bij kamperen niet waar? De kids vinden het in ieder geval geweldig om met papa en mama in een ruimte te slapen. Op zondag 26 juli komen mijn ouders een dagje camping op doen samen met nichtje en neefje Janine & Corne. En op dinsdag 28 juli komen mijn schoonouders op bezoek samen met Taro’s zus Natascha en haar kids Cheyenne & Djaimon. Op woensdag is het eigenlijk de bedoeling een dagje naar de open dag van Ajax te gaan maar ze melden zo mooi weer dat Romek toch liever aan het zwembad wil liggen. Helaas krijgen we niet het weer dat ze voorspelden en ziet Taro op de buienradar op zijn telefoon dat het in Amsterdam de hele morgen regent. Aan de ene kant dus maar goed dat we niet zijn gegaan. Toch kunnen we ’s middags nog wel even aan het zwembad liggen. Op vrijdag 31 juli eindigt onze camping vakantie. Gelukkig kunnen we dit jaar wel droog inpakken. Om kwart over 1 zwaaien we de camping vaarwel. Na 3 jaar is het welletjes geweest. Volgend jaar, bij goede gezondheid en goede financiën gaan we naar Oostenrijk ( Ossiach in Karinthie).



Siel heeft deze 2 weken veelal overdag geen luierbroek aangehad. Hij was heel boos dat hij ’s nachts wel een luierbroek aanmoest, maar we hadden geen trek om de kans te lopen elke dag het beddenspul te wassen. Toch bleef hij netjes elke nacht ook droog. Bij thuiskomst was het eerste waar hij afscheid van nam dus de luierbroekjes. Inmiddels slaapt hij al 1 ½ week zonder luier en heeft nog geen ongelukje gehad. Ook overdag is hij helemaal droog. Hij geeft zelf aan wanneer hij moet, kan steeds langer ophouden en voelt zich daardoor ook een hele piet. En wij… wij zijn supertrots op hem. In principe was het hele zindelijk worden binnen een week bekeken. Weer een hoofdstuk afgesloten. Ik moet er nog wel steeds aan wennen dat ik geen luiers meer hoef te kopen en geen luiers meer hoef mee te nemen. Nu zit er standaard een droge onderbroek en een droge spijkerbroek in mijn tas, voor als hij toch nog een ongelukje mocht krijgen (anders is mama’s tas in ene zo leeg, hahaha).



Volgende maand weer andere nieuwtjes: Bezoekje aan de Juliana Toren, weer naar school en aan het werk, mijn verjaardag. Dus blijf onze site in de gaten houden. Tot volgende maand!




Dagboek augustus 2009:



Inmiddels zijn de kids weer naar school en het gewone leventje weer begonnen. Tijd dus voor het verslag over augustus. Op de eerste augustusdag waren we net terug van onze vakantie op de camping en moesten we aan het eind van de middag onze hond ophalen bij het pension waar ze 2 weekjes had gelogeerd. Ze werd nog even lekker gewassen, geknipt en opgedirkt en fris en fruitig kon ik haar ophalen.

Vanaf 10 augustus moest Taro weer aan het werk en begon voor mij het oppassen weer. Op maandag en donderdag waren de 3 dames Berktas er de hele dag en de laatste week van de vakantie moest ik ze ’s middags ophalen in Stokkum van de Kivada en bleven ze tot na het eten bij ons (net als op een normale schooldag). Ook Liz kwam deze laatste week weer bij ons.

Mijn verjaardag op 12 augustus was een erg regenachtige. Ze zeggen toch altijd “je krijgt wat je verdient” (hahaha). Romek was een goed hulp nu Taro aan het werk was. Hij sjouwde aan de lopende band met gebak en hapjes en nam de “bestellingen”op.

Op vrijdag 14 augustus ben ik met Romek & Siel en een buurjongentje naar de speeltuin in Doetinchem geweest. Siel’s motoriek begint zich goed te ontwikkelen want hij beperkt zich niet alleen meer tot de zandbak. Ook een glijbaan wordt steeds interessanter. Eerst moet ik er nog bij staan en hem helpen maar als hij eenmaal overtuigt is dat hij het alleen kan, dan mag mama wat verder weg gaan staan.

Op zaterdag 22 augustus komt mijn zus met man en kids nog voor mijn verjaardag want zij zaten toen in Turkije. Voor Romek en Siel hebben ze flink geshopt. Beide krijgen een spijkerbroek van G-Star, Romek een fleece vest van G-Star en Siel van Bjorn Borg en beide 4 boxershorts van Bjorn Borg. Nou, daar gaan ze vast de blits mee stelen op school.



Met Taro naar de huisartsenpost:

Van zondag 2 op maandag 3 augustus heeft Taro last van hevige buikpijn. In de vakantie had hij ook al klachten gehad maar nu was het nog erger. Uiteindelijk toch maar de huisartsenpost gebeld en nadat ik mijn schoonmoeder had opgehaald om bij de kids te blijven, reden we rond half 6 naar Doetinchem. De arts dacht aan een blindedarmontsteking of galstenen maar het was geen van beide. Taro’s darmen waren wel erg onrustig en opgezet, maar gaven geen aanleiding om directe stappen te ondernemen. Dus met een brief voor de huisarts maar weer  richting huis. Taro ging wat slapen op de bank, ik bracht oma weer naar huis en ging daarna de kids vermaken. In de loop van de ochtend zakte de buikpijn weer af en hebben we de rest van Taro’s laatste vakantieweek nog kunnen genieten van zon en een paar daagjes vrij.



Dagje Juliana Toren:

Op vrijdag 7 augustus hebben we ter afsluiting van onze vakantie nog een dagje Juliana Toren gedaan. Het weer was heerlijk en het park super leuk. Deden we Siel eerst nog een luierbroek aan als we wat gingen ondernemen of met de auto weg gingen, sinds we terug zijn van de camping heeft Siel de luierbroek geheel verbannen en gaan we helemaal voor de onderbroek. En Siel geeft ook op een dagje uit goed aan wanneer het tijd is voor een bezoekje aan het toilet. Dus van ongelukjes geen sprake. Aan het eind van de middag is het zo ontzettend warm dat we het park voor gezien houden en terug naar huis gaan. Snel Bobby laten plassen en dan lekker met ons gezinnetje uit eten in Elten (Dld) bij “Vink”. Het eten is voortreffelijk en als onze buikjes zijn gevuld gaan we voor een toetje nog even bij de ijssalon in ’s-Heerenberg langs.



Voetballen:
Op woensdag 19 augustus begint de training weer van het voetballen en meteen de eerste zaterdag al is er wedstrijd. Vanaf nu weer elke woensdag van 18:00 – 19:00 uur op het voetbalveld en elke zaterdagmorgen naar de wedstrijd. We vinden het belangrijk dat Romek aan sport doet en dat hij er plezier in heeft. En kids heb je niet voor niks, dus we gaan lekker mee. Er zitten kindjes in Romek’s team die alleen op hun fietsje naar de training komen of naar een wedstrijd. Daar vinden we hem nog iets te jong voor. Voorlopig gaan we gezellig met hem mee en Romek vindt dat allang fijn. Op zondag 30 augustus is er nog een kick-off op het voetbalveld om het seizoen te openen. Er worden teamfoto’s gemaakt en er is de hele dag  van alles te doen. Maar het weer is fris en na Romek’s wedstrijd houden we het voor gezien. Lekker naar huis. Twee dagen achter elkaar op het voetbalveld is prima, maar niet de hele dag (hahaha).



Nog even terug naar camping “de Beerze Bulten”:

Micha, Aline & Bjoyd hebben besloten om ook naar “de Beerze Bulten” te gaan met onze oude piramide tent (die ze al heel wat jaartjes op de zolder hadden liggen) en hebben diverse campingspullen van ons geleend om het kamperen eens uit te proberen. Vandaar dat we op de laatste vakantiedag van de kids, zondag 23 augustus, nog eens terug gaan naar de camping om bij hen een kijkje te gaan nemen. Het weer is perfect en het weerzien met de camping heel vertrouwd. Omdat Romek de volgende dag weer naar school moet, gaan we rond een uur of 4 weer richting huis. Dag camping, voorlopig was dit echt de laatste keer!



Kids weer naar school, Taro ziek thuis:

Op Romek’s eerste schooldag, 24 augustus, komt Taro rond kwart voor 8 ziek thuis van het werk. Weer met buikpijn.  



Romek vindt zijn eerste schooldag zo spannend dat hij even moet huilen als ik hem in zijn nieuwe klas aflever. Voor het eerst een meester, zijn vriendjes zitten in de combi klas (niet dat hij niemand kent uit zijn klas hoor), alles is zo spannend. Maar gelukkig gaat het ’s middags beter. De meester is supercool en de klas leuk. En zijn vriendjes zijn hem niet vergeten want woensdagmorgen staat er al een op de stoep die na school wil komen spelen en die hem later ook uitnodigt voor zijn kinderfeestje.

Siel begint op woensdagmorgen weer met de peuterspeelzaal. Hij laat trots zien dat hij geen luier meer aan heeft maar een heuse Bjorn Borg onderbroek!



Maar verder met Taro. Na een aantal dagen met buikpijn aanvallen, ga ik op woensdag een afspraak maken met de huisarts en gaat hij in mijn plaats naar de homeopaat. Volgens de homeopaat een ontsteking in de darmen en ook de huisarts gaat in die richting. Hij krijgt medicijnen van de huisarts om zijn darmen en maag weer tot rust te krijgen en ook de homeopaat weet nog wat middeltjes. Die gaan we dus bestellen. Inmiddels is Taro na 2 weekjes rust weer begonnen met werken. Het is nog niet 100% maar het gaat gelukkig weer.



Op de fiets naar Ulft:

Op zaterdag 29 augustus gaan Romek, Siel & ik na het voetballen op de fiets naar Ulft. De pruimen (kwetsen) zijn superrijp en kunnen geplukt worden. Omdat Taro geen bus heeft, moet de ladder in de auto en kunnen we niet allemaal mee in de auto. Dus dan maar op de fiets. Op de heenweg hebben we de wind mee en zijn binnen een half uur op de plaats van bestemming. De terugweg is wat minder. Siel gaat met Taro mee in de auto want ik ben bang dat hij weer in slaap valt op de fiets. Romek en ik fietsen terug. Maar de wind is sterk en Romek vind het fietsen ineens lang zo leuk niet meer. Ik probeer hem te duwen maar door de wind wiebelt hij zo erg dat hij nog een keer valt dus dat doen we ook maar niet meer. Ik ben blij dat ik geen slaperige Siel achter op de fiets heb. Na een uur zijn we eindelijk thuis. Romek is helemaal op en blij dat we thuis zijn. Ja vent, dat hoort ook bij fietsen (hahaha).



Volgende maand weer meer nieuwtjes: Romek krijgt een Ajax kamer en alvast voor zijn verjaardag een nieuw bureau en nachtkastje, Oma Weeber’s 65e verjaardag, buurtfeest en nog veel meer. Dus blijf onze site in de gaten houden. Tot volgende maand!  





Dagboek september 2009:



September was weer een drukke maand gevuld met elk weekend een feestje, een aantal verjaardagen, info avond bij Romek op school, tussendoor nog even bij Maartje op kraamvisite voor kleine Fleur, studiedag van school (dus Romek een dagje vrij), Taro die weer begon met oefenen met de Raad van Elf voor de november pronkzitting, ik een etentje met de ouderraad van school en mijn naailessen begonnen ook weer deze maand. Kortom, druk, druk en nog een druk!



Romek’s Ajax kamer:

Romek wilde voor zijn komende verjaardag graag een nieuwe kamer. Een Ajax kamer wel te verstaan. Compleet met nieuw bureau en een nachtkastje. Omdat Taro de eerste week van september nog ziek thuis was, nam ik van de gelegenheid gebruik om op donderdag 3 september eens rond te sjeesen op zoek naar het felbegeerde bureau en een nachtkastje. Niet dat Siel nu zo moeilijk of lastig is, maar zonder kleine vent van winkel naar winkel vliegen gaat toch iets prettiger. Na een dagje zoeken en snuffelen was de buit binnen: mama had voor een mooi prijsje een bureau op de kop weten te tikken (die al in elkaar zat, dus hoe makkelijk willen we het hebben), een nachtkastje (die nog wel in elkaar moest), een Ajax dekbedovertrek, een Ajax wandlampje, een Ajax prullenbak, een Ajax mand, een Ajax bureau lampje, een Ajax sierkussentje en heeeeel belangrijk voor een Ajax kamer, de Ajax behangrand! We gingen eens aan de slag met het schuiven van Romek’s bed om te kijken waar het bureau het beste kon staan. Romek vond het allemaal geweldig en kon niet wachten tot het een echte Ajax kamer ging worden. Met papa nog ziek, werd dat dus een klusje voor mama. Op vrijdag 4 september begon ik dus om half 9 met het aftrekken van de oude behangrand. Muur voor muur kregen weer een nieuwe lik saus (we hebben de oude kleuren aangehouden omdat we daar nog genoeg saus van hadden staan), tussendoor Siel naar de Ukkepuk gebracht en daarna mijn oude kloffie weer aan en aan het eind van de schooldag was de kamer dan af. Ik was helemaal toto maar Romek’s snoetje straalde bij het zien van zijn NIEUWE kamer. En zeg nou zelf, daar doe je het toch voor. Voor zijn verjaardag wil Romek centjes vragen want hij wil nog wat dingetjes voor zijn Ajax kamer kopen om het helemaal af te maken. Foto’s van het resultaat tot nu toe staan op de site!



Dagje Binnenpret:

Op zondag 13 september waren we door Opa & Oma Franck uitgenodigd voor een dagje Binnenpret in Lievelde. Opa is op maandag 14 september jarig, maar ja, dan moeten de ouders werken, de kinders naar school, zwemles of kinderdagverblijf, dus blijft er niet veel tijd over om te feesten. Dus hadden Opa & Oma bedacht om een dagje uit te gaan met het hele gezin. Rond 11:15 uur waren we op de plaats van bestemming. De kids wisten niet waar we naar toe zouden gaan en waren helemaal happy met de keuze van Opa & Oma. Romek en Cheyenne waren al snel vertrokken, Siel en Bjoyd gingen voorzichtig op ontdekking en Djaimon fladderde van de grote kids naar de kleintjes. Tussendoor konden ze onbeperkt ranja drinken. ’s Middags aten we frietjes met een snack en later kregen de kids nog een ijsje. Af en toe moest ik even met Siel mee maar als hij eenmaal het idee had dat hij het zelf kon, dan kon ik gaan. Met Ome Micha klom hij helemaal naar boven en samen gingen ze op de rodelbaan en van de glijbaan. (Kijk verder op de site voor de foto’s). We hebben allemaal genoten van deze heerlijke dag uit. Rond een uur of 4 gingen we huiswaarts want ik moest nog taarten bakken voor Opa voor de volgende dag. Bedankt Opa & Oma Franck voor deze fantastische dag! Romek weet nu al wat hij met zijn verjaardagsfeestje wil gaan doen. Binnenpret, here we come!



Oma Weeber 65 jaar:
Op dinsdag 22 september werd mijn moeder 65 jaar en dit vierde ze samen met familie en vrienden op zaterdag 19 september in de vorm van een tuinfeest in de tuin van mijn zus en zwager in Zevenaar. Het weer was ons goed gezind. Mijn zus had een uitgebreid buffet in elkaar getoverd en iedereen had het goed naar zijn zin. Een feest om prettig op terug te kijken. Bedankt Oma & Opa Weeber voor een gezellig feest en zus voor het verzorgen van de catering.



Schoolfotograaf:

Op dinsdag 22 september kwam de schoolfotograaf bij Romek op school. ’s Morgens werden de groepsfoto’s en portretfoto’s gemaakt en na de middag was er gelegenheid om met broertjes en/of zusjes op de foto te gaan die nog niet op school zaten. Dus zat ik met Siel om kwart over 1 braaf op onze beurt te wachten. Tussendoor had ik Romek al uit zijn klas gehaald. Gelukkig verliep alles vlot en hoefde Romek niet te veel te missen van de les. Van Siel werd meteen ook een portretfoto gemaakt. Kijk op onze site voor de foto’s!



Sponsorloop:

Op woensdag 23 september organiseerde de ouderraad een sponsorloop op Romek’s school. Dit ten bate van het nieuwe schoolplein. Er zijn het afgelopen jaar 2 lokalen bij gebouwd en nu moet het schoolplein aangepast worden omdat die lokalen een deel van het schoolplein in beslag hebben genomen. Vanaf half 11 ging het loos en het duurde tot half 1. Dus iets over half 11 ging ik met Liz richting school. Gelukkig moest  Romek rond kwart over 11 rennen want we moesten Siel tussen de bedrijven door ook nog ophalen. Maar we hadden tijd genoeg om Romek aan te moedigen. En nu maar hopen dat er genoeg geld is opgehaald om er weer een mooi schoolplein van te maken.



Buurtfeest:

Op zaterdag 26 september hadden we buurtfeest vanaf een uurtje of 3. De straat was gedeeltelijk afgezet en er stond een gigantisch springkussen in de vorm van een koe midden op straat. Siel, die tot nu toe alleen op het voorste stukje van het springkussen bleef als we er op een gingen, ging nu helemaal los. Het was niet druk, hij kende de kindjes dus was de drempel dit keer niet zo hoog om het toch eens te proberen. Hij heeft gesprongen als een gek, rondjes gerend op straat (want die was toch afgezet) en de kids konden stoepkrijten op straat. Rond kwart voor 8 heb ik Siel van het springkussen afgeplukt en onder de douche gezet. Hij viel als een blok in slaap en heeft nog 2 dagen bij moeten komen van dit avontuur. Ook Romek (die tot half 11 doorging met springen) was de volgende morgen nog moe en had overal spierpijn. Niet alleen de kids hebben zich allemaal goed vermaakt, ook de volwassenen hadden een prima middag en avond. Lekker weer even bijkletsen, want je komt niet elke dag bij elkaar over de vloer.



Taro op cursus:

Op maandag 28 en dinsdag 29 september had Taro cursus van de O.R.. De cursus was extern, dus hij kwam een nachtje niet thuis. Romek, Siel & ik vonden het maar niks, dat papa niet thuis kwam. Romek had dinsdagavond mazzel, hij lag net op bed toen Taro weer thuis kwam dus hij kon papa nog even zien en spreken, maar Siel zag papa niet eerder dan woensdagavond. We waren in ieder geval superblij dat papa er weer was!



Nieuwe beplating op de carport:

Op woensdag 30 september kreeg onze carport een nieuwe beplating. Er zaten behoorlijk wat brandgaatjes in van vuurwerk dat er op beland was. Het had even wat voeten in aarde maar uiteindelijk kwamen ze er dan toch op. Nu ziet onze carport er weer als nieuw uit.



Volgende maand weer meer nieuwtjes: Siel & Romek voor controle naar de Othoptie (oogarts), nog meer feestjes (Raad van 11 feest, Romek’s 8e verjaardag en aansluitend zijn kinderfeestje, herfstvakantie en nog veel meer. Dus blijf onze site in de gaten houden. Tot volgende maand!

 

Dagboek oktober 2009:



Oktober is al weer bijna 2 weken voorbij. Ik ben weer eens verschrikkelijk laat met mijn update maar ik heb een goed excuus (vind ik zelf). We zijn een lang weekend weggeweest naar België en voor we konden gaan moest er natuurlijk van alles gebeuren: was wegwassen en strijken, huis aan kant maken, boodschappen doen, koffers pakken, nog even snel een appeltaart bakken en het oppassen ging uiteraard ook gewoon door. Dus alles moest tussen de bedrijven door. En toen we terugkwamen begon het wassen en strijken weer van voor af aan. De 3 dagen na onze thuiskomst had ik de oppaskids, dus echt tijd om achter mijn laptopje te kruipen zat er niet in. Dus met enige vertraging hier dan het verslag over oktober. Nog even ter info: we hebben een klein probleempje met onze foto’s op de site, daar wordt aan gewerkt. Binnenkort kunnen jullie de foto’s van ons uitstapje naar België bewonderen.



Siel & Romek naar de Orthopthie:

Op donderdag 1 oktober hadden Romek & Siel een afspraak bij de Orthopthie (in ABN gewoon oogarts). Romek moest een half uur van te voren plakkeren. Omdat Ilse anders is gaan werken, lukt het niet meer om op een woensdagmiddag te gaan, dus moest ik Romek afmelden voor de middag. Liz was er die dag ook en ging gezellig mee. Was voor haar de 2e keer dat ze mee mocht naar de oogarts. Siel had nog een kleine aanvaring met mijn vingernagel voor we naar binnengingen. Hij moest nodig naar de wc dus ging ik snel met hem een plasje plegen. Op de wc struikelde hij over mijn voet en toen ik hem wilde pakken zodat hij niet op de tegelvloer zou kletteren, schaafde ik met mijn vingernagel (die niet eens zo lang was) langs zijn oor. Gevolg, een flinke gleuf die behoorlijk bloedde. Siel gillen als een gek, wilde niet meer plassen, dus ik maar weer terug met hem en toen konden we al doorlopen naar Ilse. Romek mocht als eerste op de stoel. Zijn ogen blijven stabiel, dus een bril is niet aan de orde. Siel mag als tweede, maar door ons ongelukje wil hij natuurlijk helemaal niks meer. Mama gaat op de stoel met Siel op schoot. Gelukkig kan Ilse genoeg testen. Siel’s ogen blijven ook stabiel, voorlopig hoeft Siel dus nog geen bril. Over 3 maanden weer op controle en dan moeten beiden weer worden gedruppeld (joepie, altijd feest!).



Raad van Elf feest:

Op zaterdag 3 oktober was er vanaf 16:00 uur het jaarlijkse Raad van Elf feest. Opa & Oma Franck kwamen oppassen samen met nichtje Cheyenne, die bij hen aan het logeren was. Er moest worden gefietst en gepuzzelt naar Wehl en na aankomst konden we genieten van een heerlijke barbecue en was er een casino avond georganiseerd.



Ouderavond Ukkepuk:
Op dinsdag 6 oktober ben ik naar een ouderavond op de peuterspeelzaal geweest. Het thema was beweegkriebels. Mijn bedoeling was om tips te krijgen om Siel’s motoriek nog wat aan te scherpen, daar konden ze me niet echt aan helpen, maar het was toch een interessante en leuke avond.



Helpen in de tuin van Tante Tiny:

Op zaterdag 10 oktober vertrokken Romek & Taro na de voetbalwedstrijd naar Ulft om Tante Tiny te helpen in de tuin. Er moest een en ander gesnoeid worden, een prima klusje voor ons klusteam. Siel en ik bleven thuis om appeltaart te gaan bakken voor Romek’s verjaardag.



Avondje Amphionnen:

Op woensdag 14 oktober gaan Taro & ik een avondje naar schouwburg Amphion om te genieten van Veldhuis & Kemper. Het is een superavond waar ook nog radio opnames worden gemaakt voor de volgende dag bij Giel Beelen. Heerlijk zo’n avondje lachen!



Kijkmiddag op Romek’s school:

Op donderdag 15 oktober is er ter afsluiting van de kinderboekenweek een kijkmiddag op Romek’s school. Zodra de oppasmeiden zijn opgehaald, gaan we met ons 4-tjes naar school. Leuk om te zien wat er de afgelopen 2 weken allemaal gedaan en gemaakt is. Het is een prima school waar heel veel leuke dingen met de kinderen gedaan wordt. We maken ook nog even een babbeltje met Romek’s meester.



Romek 8 jaar !:

Op vrijdag 16 oktober mocht Romek trakteren op school. Hij wilde dit jaar graag op chips trakteren, dus dat had mama voor hem geregeld. Alles in een versierde mand, nog een doosje Merci voor de leerkrachten en het trakteren kon beginnen.

Op zaterdag 17 oktober was dan de grote dag, ons ventje werd al weer 8! Wat vliegt de tijd. De dag begon al vroeg voor ons, om half 7 ging de wekker, moesten we Romek uiteraard even toezingen (hij dacht dat Sinterklaas aan zijn slaapkamerdeur stond te kloppen) en had Siel nog een cadeautje voor zijn grote broer. Ons cadeau had hij al een paar weken terug gekregen (zie verslag van september). Daarna snel allemaal in de kleren. Om half 8 werden we verwacht op het voetbalveld waarna we vertrokken naar Wehl waar Romek om half 9 een voetbalwedstrijd had. Na de wedstrijd werd hij door zijn teamgenootjes toegezongen en trakteerde hij hen op …. inderdaad, chips! Nog even op de terugweg over Doetinchem om Taro’s mobiele teleoon weg te brengen (want die had kuren) en dan snel door naar huis. Hapjes maken, taart aansnijden, koffie en thee zetten. En toen kon het feest beginnen. De hele dag liep het af en aan van visite. Romek was echt de hele dag jarig. En hij is goed verwend. Hierbij namens Romek nogmaals hartelijk bedankt voor ieders komst en de cadeau’s.



Herfstvakantie:

Van maandag 19 tot vrijdag 23 oktober was het weer herfstvakantie. Op maandag 19 en donderdag 22 oktober zijn alle 4 de oppaskids aanwezig. Op maandag allemaal de hele dag en op donderdag zijn de zusjes Berktas er tot 12:00 uur en Liz wel de hele dag. We gaan lekker het bos in en knutselen (kleine, verven, scoubidouen) wat af. Best vermoeiend om 6 kids bezig te houden, maar ook best leuk.

Op dinsdag 20 oktober begint de dag voor Romek, Siel & mijzelf met een bezoekje aan de tandarts. Romek heeft een klein gaatje die meteen gevuld kan worden. Verder kunnen we er allemaal weer mee door en in het bezit van een nieuwe tandenborstel keren we huiswaarts.

’s Middags krijg ik mijn bemiddelingsmedewerkster van Yunio Gastouderbureau op de thee. Er gaat het komend jaar een en ander veranderen en omdat ik sinds begin dit jaar al heel erg twijfel om als gastouder door te gaan (kwam er achter dat ik 1/3 belasting moet afstaan van hetgeen ik verdien met oppassen) wil ik graag uitleg. Wat ik te horen krijg, kan me niet van die twijfel afbrengen. Het wordt alleen maar erger, dus na overleg met Taro en een slapeloos nachtje besluit ik op woensdag om er helemaal mee te stoppen. Niet om de kids, want dat gaat super, maar gewoon om het beleid er om heen. Ik moet de ouders voor 1 november op de hoogte stellen, dus ik ga de ouders van Liz eerst informeren en de dag erna de ouders van Dilara, Yasmin & Suzan. Ook bel ik met Yunio om mijn besluit mede te delen. Ik wil wel blijven oppassen, maar dan privé. Zoals het er nu uitziet blijft Liz vanaf januari wel bij ons, de moeder van de zusjes Berktas heeft besloten om haar baan op te zeggen, de meiden zijn dus op 14 december voor het laatst bij ons.

Op vrijdag 23 oktober gaat Romek logeren bij mijn zus in Zevenaar. ’s Morgens brengen Siel, Liz & ik hem weg. Hij gaat 1 nachtje logeren want morgen …

Op zaterdag 24 oktober houdt Romek zijn kinderfeestje. Hij mocht 5 vriendjes uitnodigen, helaas is er 1 op vakantie, dus gaan we met Romek, Siel en 4 vriendjes naar de Binnenpret in Lievelde. We mogen de auto van mijn ouders lenen, dus met 2 auto’s kachelen we naar een middagje spelen. De kids genieten volop en Taro & ik hebben ook een ontspannen kinderfeestje. Om de beurt gaan we foto’s maken en met Siel rond. We hoeven alleen te zorgen dat de bekers gevuld zijn met ranja en tegen etenstijd trommelen we iedereen op zodat als de friet klaar is, iedereen er ook is. Nog een ijsje na, nog even spelen en we gaan huiswaarts.

Op zondag 25 oktober genieten we van een uurtje langer slapen, vannacht is de klok verzet naar wintertijd en gelukkig doen de kids ook lekker mee. Heerlijk een dagje relaxen!



Helpen op de Ukkepuk:

Op vrijdag 30 oktober mag ik helpen op de peuterspeelzaal. Er wordt een boswandeling georganiseerd en er mogen 3 moeders mee, waaronder ik dus. Het wordt een leuke middag en Siel vindt het helemaal geweldig dat mama mee mag. Ik heb mijn fotocamera meegenomen en flits tussendoor wat fotootjes (houdt de foto’s op de site in de gaten).



Taro is met de Raad van Elf, bestuur van de carnavalsvereniging en een aantal oud-prinsen uitgenodigd door TV Gelderland voor het programma Hallo Gelderland. Om 16:00 uur worden ze door de TV Gelderland bus opgehaald en rond een uur of 8 zijn ze terug in Bergh-City waarna ze gelijk door kunnen gaan met oefenen voor de pronkzitting van november.



Omdat ik een afspraak heb bij de homeopaat en Taro dus naar Arnhem is met de Raad van Elf, gaan de kids met mij mee. Ik zet ze af bij de tantes in Ulft en kom een uurtje later weer terug. Inmiddels is Siel bij Tante Ineke op schoot in slaap gevallen. Normaal had hij er al een uurtje in gelegen en met een flinke boswandeling achter de rug kan ik me goed voorstellen dat de pap helemaal op is bij ons kleine ventje. Ik drink snel nog een kopje koffie en keer dan huiswaarts met mijn boefjes.



Een drukke laatste dag van de maand:

Op zaterdag 31 oktober begint de dag weer vroeg voor ons. Romek heeft een voetbalwedstrijd en omdat Taro zijn vriend Mike vandaag gaat helpen, ben ik degene die dus langs de lijn gaat staan. En Siel mag mij vergezellen. ’s Middags gaan we met ons 3-tjes naar de verjaardag van Daphne Schaap en ’s avonds (Taro is dan inmiddels weer thuis) hebben we nog een verjaardag voor de boeg. Ons petekind Corné is vandaag jarig dus gaan we daar ook een taartje eten. Helaas is, net als gisteren, de dag voor Siel rond een uur of 8 ten einde en valt hij op mijn schoot in slaap. We drinken ons glaasje leeg en keren huiswaarts.



Kun je zien hoe verschillend kinderen kunnen zijn. Romek is (bij wijze van) niet vermoeit te krijgen en Siel is (net als ik vroeger) een kind die weer veel meer slaap nodig heeft. Toch is het leuk om te zien wat ze van ons weg hebben. Romek is qua uiterlijk en bouw precies Taro en Siel weer precies mij. Ik vraag me dan altijd af hoe Vigo zou zijn. Afgaand op de foto’s en de 16 dagen dat we hem mochten meemaken vind ik dat hij heel veel van Siel wegheeft dus qua uiterlijk en bouw zou hij dan op mij lijken. Omdat ze zo veel op elkaar leken, zullen we toch altijd een beetje weten hoe hij er uit zou hebben gezien als hij bij ons had mogen blijven. Het is aandoenlijk te zien en te horen hoe Siel hele verhalen kan afsteken tegen het gouden hartje met as van Vigo aan mijn ketting en hoe hij het hartje kan overladen met kusjes. Als ik de ketting niet om heb, vraagt hij altijd “waar is Vigo?” En hij heeft het regelmatig over “toen Vigo en ik in mama’s buik zaten” en dat ze allebei kleine kaboutertjes waren. “Mama, zing nog eens het liedje van die kaboutertjes zoals je deed toen ik in het ziekenhuis lag”!

Nu zingen we het vaak samen:  Kaboutertjes, kaboutertjes, kaboutertjes,

Kaboutertjes die hebben dat gedaan,

Kaboutertjes, kaboutertjes, kaboutertjes,

Kaboutertjes bestaan!



Een ding staat vast … Vigo, we zullen je nooit vergeten!



Volgende maand weer meer nieuwtjes: Ons weekendje België n.a.v. het feit dat Taro & ik 12 ½ jaar getrouwd zijn, het is weer tijd voor de pronkzittingen, Sinterklaas bezoekt ons land, ik ga met Siel naar Amphion naar de voorstelling van de girafjes Dip & Dap en we gaan Sinterklaas vieren bij Ajax en bij Bruil! Dus blijf onze site in de gaten houden. Tot volgende maand!

Dagboek november 2009:



November was een maand waarin genoeg gebeurd is. De meesten zullen het inmiddels al wel weten, de mexicaanse griep wist ook huize Franck te vinden. Maar voor het zover was, gingen we eerst…



Een lang weekend weg naar België:

Van vrijdag 6 november tot maandag 9 november zijn we met ons gezin een lang weekend weg geweest naar België t.g.v. het feit dat Taro & ik 12 ½ jaar getrouwd waren op 9 november. In plaats van een groot feest te geven, gaven wij de voorkeur om lekker met onze jongens te genieten van een korte vakantie. Op vrijdag 6 november brachten we eerst Bobby naar het pension en toen begon onze reis naar Ieper (bij de franse grens). Na 3 ½ uur rijden kwamen we aan op onze plaats van bestemming. We moesten even wachten want onze kamer was nog niet schoongemaakt. Dus maar even met de kids naar het kinderhoekje. Na een half uurtje konden we naar boven met onze koffers. Even bijkomen, wat drinken en de opa’s & oma’s bellen. Daarna zijn we Ieper ingegaan. Romek’s nieuwe winterjas (hij had hem net voor de 2e keer aan) wilde niet meewerken met als resultaat een kapotte rits. Dus maar even op zoek naar een ander exemplaar. Na even geshopt te hebben, keken we vast rond waar we die avond konden gaan uit eten. Van Taro kreeg ik (voor onze trouwdag) nieuwe gouden oorringetjes die we in de etalage van een exclusief juwelierszaakje zagen liggen. Na het avondeten in een leuk restaurantje gingen we ons allemaal opfrissen. Siel was inmiddels helemaal uitgeteld. Terwijl Taro & Romek vast naar beneden gingen om wat te gaan drinken, bracht ik Siel naar bed. Al snel was meneer vertrokken en kon ik ook naar beneden. Met regelmaat gingen we even checken bij Siel tot het voor ons ook tijd was om naar bed te gaan. De volgende morgen, zaterdag 7 november gingen we na een stevig ontbijt naar Sea Life in Blankenberge. Het regende onderweg, maar eenmaal bij Sea Life werd het droog. Met Romek waren we hier al eens geweest, maar Siel had het nog nooit gezien. De jongens genoten met volle teug van de otters, pinguins, zeehonden, roggen, haaien, kwallen, zeepaardjes, Nemo visjes en nog een heleboel andere grote en kleine vissen, de een nog mooier dan de ander. Na een paar uur hadden we alles bekeken. Tijd voor het volgende programmapunt van deze dag: lekker shoppen in Oostende. Onderweg regende het weer als een gek, maar toen we eenmaal uit de parkeergarage kwamen in Oostende was het weer droog en ging iets later de zon zelfs schijnen. Een paar jaar terug waren we met Romek ook al eens in Oostende wezen shoppen. Een leuke stad om te gaan winkelen, echt een aanrader. Voor Siel gingen we bij C&A op zoek naar kleding van Piet Piraat, want die kun je alleen bij C&A in België  krijgen en niet in Nederland. Na een paar uurtjes shoppen brachten we alle tassen naar de auto, gingen we nog even boten kijken en een hapje eten. Het is al een uur of 6 als we richting auto gaan en nog een uurtje terug moeten rijden naar ons hotel. Siel is zo moe van deze dag dat hij al snel in de auto in slaap valt. Dus in het hotel snel de pyjama aan en lekker naar bed. Taro & Romek gaan nog even de fitness ruimte onveillig maken. Romek gaat na het douchen ook naar bed want morgen wacht ons nog een drukke dag. Hij mag nog even lezen en dan moet de lamp uit. Taro en ik gaan naar beneden. Omdat we zin in iets hebben bestellen we een toastie, niet wetende dat je er per persoon zoveel krijgt dat we allebei zitten te zweten. We halen van enkele toasties de ham eraf en Taro gaat met de “kaastoasties” naar Romek. Die is nog wakker en heeft er wel trek in. We gaan die avond op tijd naar bed, want morgen … Op zondag 8 november staat een dag naar Plopsaland op de planning. Hier hebben de jongens al heel lang naar uitgekeken. Vanwege de weersvoorspelling hadden we bewust voor zondag gekozen en maar goed ook. Na Siel’s bad en een stevig ontbijt gaan we naar het plaatsje De Panne, waar Plopsaland is gevestigd. We zijn aan de vroege kant en staan in ons rijtje als eerste voor de ingang. Kaartjes hebben we al (Mijn zus kon een tijdje terug via de Veronica Gids 2 kaartjes voor 10 Euro per stuk kopen en de andere 2 kaartjes hebben we vanmorgen in het hotel gekocht). Het is vandaag erg fris. De afgelopen dagen sleepte ik steeds handschoenen mee, maar dacht ach, die heb ik de afgelopen dagen niet nodig gehad, die laat ik dus maar in het hotel liggen. Maar nu mis ik ze enorm. Een van de eerste dingen die ik dus doe als we het park in mogen is handschoenen kopen (koopt mijn schoonzusje overal zonnebrillen, ik koop overal handschoenen! hahaha). Het is de laatste dag van de Halloween weken. Alles is prachtig versierd en er lopen overal spookachtige figuren rond. Bij binnenkomst worden we al welkom geheten door de Pompoenkoning en de heks. Romek & Siel gaan op de foto met de figuren van Plop, Klus & Lui. Het voelt zo vertrouwd allemaal, we zijn er nu voor de 5e keer, maar het blijft een mooi park. Er zijn weer een aantal dingen veranderd sinds we 2 jaar terug voor het laatst hier waren. Na een verkenningstochtje door het park gaan we diverse attracties uitproberen. Siel, die het nu allemaal veel bewuster meemaakt, vindt het allemaal zo spannend, dat hij er eerst wel in wil maar als hij er eenmaal inzit, het niet meer zo leuk vindt. Maar ja, wie A zegt, moet ook B zeggen. Taro & Romek bouwen de spanning langzaam op, de rustige achtbanen van Samson & Gert en Wizzy & Woppy, maar ’s middags uiteindelijk de gloednieuwe en supersnelle (in 3 seconden op 90 km per uur) rollercoaster van Anubis. Siel en ik bekijken het van een afstandje. Ik vind het ongelofelijk knap van Romek dat hij dit durft. Als ze er uitkomen, willen ze allebei nog een keer. Dus gaan ze snel weer in de rij staan. Lange rijen zijn er vandaag nergens, het is gezellig druk maar niet superdruk. En dat is wel erg prettig. ’s Middags is er ook de voorstelling van Piet Piraat en de Pompoenkoning. Een spannend avontuur. We zitten vrij vooraan, kunnen alles dus goed volgen. We genieten allemaal met volle teug. De dag vliegt voorbij. Tussendoor bezoeken we de Plopsawinkel en krijgt Siel nog een Piet Piraat broek en Piet Piraat sokken bij zijn kleren die we gisteren in Oostende gekocht hebben. Ook Romek wordt verwendt. Ach dat hoort er toch bij als je zo’n weekendje weg bent! Als het park dicht gaat, keren we terug naar ons hotel. Het lukt Siel dit keer wel om wakker te blijven (al moeten we daar wel veel moeite voor doen, hahaha). Nog even nababbelen op onze kamer en Siel gaat lekker naar bed. Taro, Romek & ik gaan nog even naar beneden. De volgende morgen, maandag 9 november, heb ik nog een kleinigheidje voor Taro want vandaag is het onze huwelijksdag! Daarna pak ik de koffers vast in, terwijl Siel geniet van een lekker bad. Na weer een uitgebreid ontbijt, leggen we onze koffers vast in de auto en gaan nog even Ieper in om Belgische bonbons voor het thuisfront te kopen. Daarna beginnen we aan de terugtocht. Aan het begin van de middag zijn we weer thuis. Onze huiskamer is helemaal versierd! Ik zet snel de wasmachine aan, pak de koffers uit en ga met de kids Bobby ophalen uit het pension. Vanaf een uur of 6 hebben we nog een klein feestje thuis met onze ouders, broer en zussen, neefjes en nichtjes en Taro’s tantes. En dan is ons weekendje weg echt afgelopen. Maar wat hebben we genoten. Op naar de volgende 12 ½ jaar!



Pronkzitting, afscheid van de Prins:

Op vrijdag 13 en zaterdag 14 november was er het afscheid van Prins Bert II en Jeugdprins Jeroen II. Siel gaat vrijdag- en zaterdagmorgen met Taro mee naar de hal en heeft de tijd van zijn leven. Taro’s tweelingtantes komen vrijdagavond oppassen. Als we ’s nachts thuiskomen en wat later bij de jongens gaan kijken, merk ik dat Romek zijn bed heeft ondergespuugd. En zoals later blijkt, is dit nog maar het begin…



Ziekenboeg in huize Franck:
Op vrijdag 13 november spuugt Romek dus zijn bed onder. De volgende morgen heeft hij een voetbalwedstrijd uit. Na de 1e helft ga ik met een zieke Romek naar huis. Hij voelt zich niet lekker, heeft buikpijn en hoofdpijn en het huilen staat hem nader dan het lachen. Thuis gaat hij lekker op de bank liggen en kijken we naar de intocht van Sinterklaas. Romek wil toch graag naar de kinderpronkzitting. We kijken wel hoe lang hij het volhoudt. Hij drinkt alleen wat water, verder raken we niks aan hem kwijt en als hij met Taro na het opbouwen terugkomt voelt hij zich weer niet lekker. Zondag gaat het weer beter en op maandag gaat hij gewoon naar school. Maar ’s nachts gaat het weer helemaal mis. Hij spuugt weer zijn bed helemaal onder. De volgende morgen, dinsdag 17 november, meld ik hem dus maar ziek (het blijkt inmiddels dat al 1/3 van de klas ziek is!). Langzaam gaat het weer wat beter. Vanaf donderdag is Taro ook thuis. Hij voelt zich ook niet lekker en heeft steeds het gevoel te moeten overgeven. Op vrijdag 20 november wil Romek graag weer naar school vanwege de opening van de nieuwe lokalen en het vernieuwde schoolplein. Ik ben er dan ook namens de oudercommissie. Siel kan lekker bij papa thuisblijven. ’s Middags houd ik Romek wel thuis omdat ze een uur gym hebben. Als hij zich moet inspannen, begint hij te hoesten en dan moet hij overgeven. Als ze na de gym terug op school komen is het nog hooguit een half uurtje, dus blijft hij lekker thuis. We melden hem ook af voor de voetbalwedstrijd van zaterdag (maar het grootste deel van zijn team is ook ziek, dus wordt de wedstrijd uiteindelijk afgelast). Zaterdags gaat het (als hij zich rustig houdt) wel weer wat beter dus gaan we naar het Sinterklaasfeest van Ajax. Ook Taro voelt zich weer beter. Vanaf zondagmiddag heeft Siel last van zijn been. Hij zegt eerst dat zijn been slaapt, maar hij gaat steeds meer strompelen en heeft steeds meer pijn. Na een warm bad gaat hij vroeg naar bed. Maar de volgende morgen is hij al vroeg wakker en gilt het uit van de pijn. Ook Romek heeft vannacht weer liggen spoken. Tot 2x toe spuugt hij zijn bed onder. Ik heb de wasmachine nog lopen van de eerste keer, wanneer ik het volgende bed al weer kan afhalen. Dus loop ik maandagmorgen 23 november naar school om hem weer ziek te melden. Inmiddels is de halve klas ziek en begint de meester ook te hoesten. En in de andere groepen zijn er ook ontzettend veel zieken. Ik bel de huisarts om een dubbele afspraak te maken. Omdat Liz er ook is, is mijn bedoeling dat Liz in de buggy gaat en Siel er achterop gaat staan, maar dat gaat niet lukken. Siel heeft zo veel pijn. Gelukkig helpt mijn schoonmoeder me uit de brand en komt oppassen op Liz. Romek wordt nagekeken en de huisarts laat zich ontvallen dat het best eens de mexicaanse griep zou kunnen zijn. Maar er wordt niet getest, dan moet je het zo benauwd hebben dat je naar het ziekenhuis toe moet voordat ze eens gaan testen. Eerst heb ik zoiets van, nee hoor, hij komt gewoon niet van de hoest af en daarom moet hij steeds overgeven, maar als je na de symptomen kijkt, dan zou het kunnen. Hij krijgt in ieder geval medicijnen voor de kriebelhoest. Siel is een ander verhaal. De huisarts checkt zijn been en daarna de medische boeken. Hij weet het niet. Het zou een griep in de heup kunnen zijn, maar in het ergste geval ook een ziekte van de heup. We krijgen een verwijsbrief voor het ziekenhuis om foto’s en een echo te laten maken. We halen Romek’s medicijnen op bij de apotheek en gaan vlug naar huis. Daar bel ik meteen met het ziekenhuis. Ik kan vandaag nog terecht. Mijn schoonmoeder biedt aan om bij Romek en Liz te blijven. Alles staat klaar, Liz slaapt bij ons tussen de middag omdat Ellen nachtdienst heeft, dus dat is geen probleem. Brood en melk liggen klaar voor Liz. Dat kunnen we met een gerust hart aan Oma overlaten. Romek ligt op de bank inmiddels te gloeien van de koorts. Vanaf vannacht zijn we begonnen met Finimal C voor de hoest en de griep, verder krijgt hij paracetamol voor de koorts en hoestdrank en medicijnen voor de hoest. Ik bel de moeder van de zusjes Berktas om af te bellen voor vanmiddag. Ik heb haar vanmorgen bij school al gesproken en verteld van Siel en dat ik vermoed dat ik met hem door moet naar het ziekenhuis. Ze gaf toen al aan dat ik af mocht bellen voor vanmiddag, dan regelt ze andere opvang voor de meisjes. Om 11 uur ga ik met Siel naar het ziekenhuis. Ik neem de buggy mee want Siel dragen met zijn pijnlijke been is geen succes. Het is ontzettend druk en ik moet een heel eind lopen naar de ingang. Tot overmaat van ramp regent het ook nog eens gigantisch. En uiteraard ben ik de regenhoes van de buggy vergeten. Ik duw Siel een paraplu in de hand en met een hand een paraplu en de andere een buggy voorduwend rennen we door de regen naar de ingang. Snel nog even een nieuw ponskaartje voor Romek en Siel laten maken, want daar waren ze over aan het mopperen de laatste keer dat we bij de oogarts waren. Het BSN nummer moet er dit keer bij op. Voor Romek willen ze het in eerste instantie niet veranderen omdat ik hem niet bij me heb, maar als ik beloof de volgende keer met hem langs te komen, krijg ik nu toch het ponskaartje. Terwijl ze het BSN nummer gewoon al in de computer hebben staan! Hoezo makkelijk als het ook moeilijk kan! Gewapend met het juiste ponskaartje gaan we op zoek naar de röntgenafdeling. We komen nog bekenden tegen uit ’s-Heerenberg waar we even mee kletsten. Het foto’s maken verloopt vrij snel, daarna moeten we weer wachten op de uitslag. Ik moet Siel even laten staan en zelf binnen komen. De schrik slaat me even om het hart. Er is geen duidelijke uitslag te zien, we moeten dus door om een echo te laten maken. Ze hebben ons er tussen geplaatst maar het kan wel even duren. Ik ben al lang blij dat we er tussen kunnen, dus het maakt mij niet uit hoe lang het gaat duren. Voor Siel heb ik drinken bij en wat lekkers, dus we komen de tijd wel door. We moeten in een andere gang wachten. Maar na een hele tijd wachten worden we weer teruggehaald naar de andere kant, want het gaat uitlopen. We moeten daar nog even wachten tot de kamer vrij is en mogen dan naar binnen. Het is vrijwel meteen duidelijk wat het euvel bij Siel is, het blijkt een ontsteking in zijn heup te zijn. Een pijnlijke aangelegenheid, maar er kan niks aan gedaan worden. Hij mag paracetamol voor de pijn hebben en hij moet rusten met zijn been. Opgelucht over zoiets “onschuldigs” keren we huiswaarts. Oma heeft Liz op bed gelegd en met Romek brood gegeten. Ik bel Taro om verslag uit te brengen. Met Siel op de ene bank en Romek op de andere ga ik ook maar eens wat eten. Het is inmiddels al half 2. Dat was me het morgentje wel! Ik stuur Romek’s trainer maar weer een mailtje om hem voor de training van woensdag en de wedstrijd van zaterdag af te melden. Op dinsdag probeert Siel al weer wat rond te kruimelen. Hij geeft zelf wel aan of het pijn doet of niet, maar toch houd ik hem nog zoveel mogelijk op de bank en als dat inhoudt dat ik dan zelf ook maar op de bank moet, dan is dat maar zo. Mijn kids zijn momenteel belangrijker. Taro is thuis omdat gisteravond de conclaaf was (de prinsverkiezing voor het komend jaar). Zijn kameraad gaat trouwen vanmorgen en hij is getuige. De bedoeling was dat ik ook mee zou gaan, maar helaas pindakaas, de situatie in huize Franck met 2 kids op de bank laat dat niet toe. Aan het eind van de middag begint Taro ook over keelpijn te klagen. Ook maar aan de Finimal C dus. De volgende morgen gaat Taro weer aan het werk, maar om half 9 belt hij op dat hij naar huis wordt gestuurd omdat hij steeds meer symptomen van mexicaanse griep begint te vertonen en gezien de situatie met Romek (en het feit dat ze al heel veel collega’s naar huis hebben gestuurd waarvan de vrouw mexicaanse griep heeft) is het beter niemand aan te steken. Ik meld Siel ziek voor de peuterspeelzaal. Iets later komt Taro thuis. Het gaat eerst nog aardig, maar langzaamaan slaat de griep bij Taro echt toe en heb ik er nog een zieke in bed bij. Ik bel de moeder van de meisjes Berktas nogmaals want donderdag is een studiedag en zouden de meisjes de hele dag bij ons zijn, maar gezien de nieuwe situatie is het wijsheid om ver bij ons uit de buurt te blijven. Inmiddels heerst er daar ook griep dus regelt ze wat anders voor de kids. Ik haal voor Taro de medicijnen die Romek ook heeft gekregen voor de hoest, maar na een dag blijkt dat Taro er een allergische reactie op vertoond (net als op Ibuprofen). Dus donderdagmorgen bel ik meteen de huisarts en vraag om een recept voor codeine tabletjes. Die mag ik na 15:00 uur komen ophalen. Om half 11 ga ik met Siel de 1e spuit voor de mexicaanse griep halen. ’s Middags slaat de koorts toe bij Taro, met gemak haalt hij de 40 graden. Nadat ik met de kinderen warm heb gegeten, bel ik mijn naailes maar af. Siel kan ik nog wel voor 19:00 uur op bed leggen, maar bij Romek lukt dat niet en gezien Taro’s toestand lijkt het me niet wijsheid om de boel zo achter te laten. En daar heb ik goed aan gedaan want ik zit nog met Romek op de bank tv te kijken als Taro naar beneden belt. Het overgeven is ook bij hem begonnen. Ach ja, ik ben het inmiddels gewend, overal in huis staan emmers voor het geval dat. De hele nacht blijft Taro 40 graden koorts houden. ’s Morgens zakt het tot 38 graden. Liz hebben we voor vandaag ook maar afgezegd. Voorkomen is beter dan genezen zullen we maar zeggen. De koorts blijft stijgen en dalen maar gelukkig niet meer tot de 40 graden. Ik ga maar even nieuwe Finimal C halen en een wat zwaardere hoesdrank voor Taro. In de stad kom ik bekenden tegen, de een is belangstellend de ander kijkt me “met de nek aan” omdat ik in de stad loop terwijl er bij mij thuis mexicaanse griep heerst. Ik heb een goed gevulde diepvries en voorraadkast, maar brood, vla en medicijnen kunnen ook opraken en mijn hond zal toch ook uitgelaten moeten worden. Op een lichte kriebel in mijn keel na, heb ik tot nu toe niks en ook al zou dat zijn, er zal toch iemand de boel draaiende moeten houden. Vrijdagmiddag bellen Romek’s meester en zijn klasgenootjes op om te vragen hoe het gaat. De kids mogen Romek allemaal vragen stellen. Het telefoontje maakt hem erg blij. De volgende dag, zaterdag 28 november, melden we ons ook af voor de sinterklaas op Taro’s werk. Taro wilde dat ik met de kids ging, maar punt 1, wat zie ik die collega’s nu. Een keer per jaar met sinterklaas en een personeelsfeest. Wat moet ik daar 2 ½ uur lang tussen mensen die ik amper ken. Ik ben niet zo’n babbelkont als Taro, die meteen met Jan en alleman aan de klets gaat. En punt 2, ze sturen Taro naar huis met verschijnselen van mexicaanse griep en vanwege de situatie met Romek, wie zegt dat Siel & ik het niet onder de leden hebben. Stellen ze het wel op prijs dat ik daar met de kids aan kom zetten. Afzeggen dus! ’s Avonds breng ik de schoenen van Romek & Siel even naar Opa & Oma Franck en zondagmorgen gaan we kijken wat de Sint er in heeft gestopt. Het gaat met Romek weer aardig, maar als we bij Opa & Oma uitstappen, roept hij: ik heb een vieze smaak in mijn mond en wops, daar spuugt hij de stoep weer onder. Ach ja, een stoep schrobben kan er ook nog wel bij. Vanaf zondag is de koorts bij Taro onder controle. Op maandag 30 november gaat Romek weer naar school. De gym op dinsdag en de voetbaltraining van woensdagavond houden we nog even voor gezien, want hij moet nog wel veel hoesten, maar het gaat weer de goede kant op. Siel gaat woensdag 2 december weer naar school en Taro op donderdag 3 december weer werken. Na 2 weken zustertje spelen ben ik blij dat ik weer een normaal ritme heb!



Amphion met Siel:

Op woensdag 18 november ga ik met Siel naar Amphion naar de voorstelling van de girafjes Dip & Dap. Een zieke Romek gaat naar Opa & Oma Franck. Aan het eind mag Siel nog op de foto met Dip & Dap maar op het moment supreme vindt hij dat maar te zot. Als we met onze jas aan weer buiten staan, gilt hij dat hij wel met Dip & Dap op de foto wil, maar mama is onverbiddelijk. We gaan nu echt niet meer terug naar binnen. We halen op de terugweg Romek op en keren huiswaarts (zie de foto’s).



Sinterklaas bij Ajax:

Op zaterdag 21 november gaat het tijdelijk weer beter met Romek & Taro en gaan we naar het grote Sinterklaasfeest bij Ajax. Dieuwertje Blok van het Sinterklaasjournaal en Hakim van Sesamstraat zijn ook aanwezig. Voor aanvang gaan we eerst shoppen in de Ajaxwinkel. Romek een uit shirt van Ajax met Suarez en nummer 16 erop en Siel een trainingsshirt van Ajax. Het feest is goed georganiseerd en heel erg leuk. Op de terugweg gaan we nog even langs de Makro en dan door naar huis (zie de foto’s).



Siel krijgt 1e mexicaanse griepprik:

Op donderdag  26 november moet ik met Siel om kwart voor 11 in Beek bij het Heuveltje zijn voor zijn 1e prik tegen mexicaanse griep. Gelukkig heeft hij niet meer zo’n pijn aan zijn ontstoken heup en kan ik hem gewoon tillen. Het is allemaal goed geregeld, we hoeven nergens lang te wachten. Wel moet ik nog even langs de jeugdarts omdat ik een ja heb ingevuld op het vragenlijstje want Siel staat onder behandeling van de kinderarts vanwege zijn vroeggeboorte. Maar dat geeft geen problemen en we kunnen snel door. Op het moment van de prik moet hij even huilen, maar dat is meer van de schrik. Maar mama heeft een cadeautje mee in de tas dus die duw ik hem snel in zijn hand en hij mag nog een kaartje uitzoeken van de organisatie daar. Bij de uitgang staat nog een clown waar hij een ballon van krijgt, dus de prik is snel vergeten. Gelukkig heeft hij er geen last van, alleen ’s avonds bij het douchen dat we de arm voorzichtig moeten afdrogen, maar de volgende dag is alles vergeten. Over 3 weken (op 17 december) nog 1 keer. Hopelijk met net zo’n resultaat als vandaag. Met die berichten over de dood van het kindje in Loil die overleden zou zijn na deze inenting wordt je niet zo vrolijk. Maar Siel heeft nergens last van gehad, dus dat moeten we maar in ons achterhoofd houden. En er verder maar niet te veel over na denken.





Volgende maand weer meer nieuwtjes: Alle griepvirusjes de deur uit. Siel’s 2e mexicaanse griepprik, Siel op controle bij de kinderarts, Sinterklaas, Wincanton Montferlandrun Taro & Romek, afscheid van de oppaskids, kerstvakantie, Kerst, oliebollen bakken en Oud & Nieuw.

Dus blijf onze site in de gaten houden. Tot volgende maand!





Dagboek december 2009:



Alweer een jaar voorbij. Wat vliegt de tijd. De eerste 3 weken van december waren druk, de laatste 2 weken lekker relaxed. Vanaf maandag 30 november gaat Romek weer naar school, Siel weer op woensdag 2 december naar de peuterspeelzaal en Taro vanaf donderdag 3 december weer aan het werk. Eindelijk weer in mijn normale ritme. En ik niet alleen. Onze vissen hebben sinds lange tijd ook hun ritme weer terug, wat resulteert in de 3e week van december in 40 jonge algenetertjes (zie de foto’s), die elke avond verse sla geblangeerd willen zien. Het zijn net kleine rupsen, van de sla is de volgende dag alleen nog een geraamte over. Ik hoef dus niet bang te zijn dat ik me verveel (hahaha).



Sinterklaas bij MVR:

Op woensdag 2 december komt de Sint bij voetbalvereniging MVR. Voorafgaand is er gewoon een voetbaltraining, maar Romek, die sinds maandag weer naar school gaat, is nog niet dusdanig fit dat we de training maar overslaan. Ik ga wel met Romek & Siel kijken. Als de Sint arriveert gaan we mee naar de kantine. Romek moet nog even bij de Sint komen. Siel is geliefd bij de pieten, want steeds stoppen ze hem strooigoed toe. Maar dat vindt hij helemaal niet erg, want pepernoten gaan er altijd wel in.



Controle bij de kinderarts:

Op donderdag 3 december heeft Siel om 9:00 uur een afspraak staan bij de kinderarts. Snel brengen we Romek naar school en gaan dan naar Doetinchem. Liz is er vandaag ook, dus die gaat gezellig mee. Het is een crime om in Doetinchem te komen en om een parkeerplaats te vinden bij het ziekenhuis. Iets over 9 melden we ons bij de balie. Gelukkig is de kinderarts nog bezig met een ander kindje, dus het maakt niet uit dat we iets te laat zijn. Liz & Siel vermaken zich tijdens het wachten enorm met al dat speelgoed. Als we aan de beurt zijn kijkt de kinderarts eens in de papieren en dan naar Liz. Ze vraagt of ze wat gemist heeft sinds ons laatste bezoek een jaar geleden. Nee hoor, we hebben er geen kleintje bij. Ze heeft niks gemist, dit is ons oppasbuurmeisje. Eerst maar eens vragen naar zijn gesteldheid. Siel doet het prima qua gezondheid. Buiten de waterwratjes in juni en de ontsteking in zijn heup eind november heeft hij niet veel bijzonders op zijn pad gehad. De kinderarts blijft zich verbazen over zijn goede gesteldheid. Siel wordt gewogen door een stagiaire. Hij is goed gegroeid: 103,5 cm. De kinderarts kan het niet geloven en vraagt de stagiaire of dit wel klopt. Ze vraagt me wat Siel voor een kledingmaat heeft en als ik aangeef dat dat veelal al 104 of groter is, kan ze zich wel in deze lengte vinden. Als Siel wordt gewogen: 14,6 kilo, ben ik heel blij met dit resultaat en laat dat overduidelijk merken. Daar kan ze dus niks meer op zeggen. Wat wil ze nou, hij eet goed, zit lekker in zijn vel, hij komt aan, hij groeit, is goed gezond. Het zijn dan wel geen gigantische sprongen, maar hij groeit toch. Daar zijn we dus snel over uitgepraat. Dan maar de ontsteking in zijn heup. Of we niet verderop zijn gegaan, of ik het wel goed in de gaten blijf houden. Ze kent ons schijnbaar nog steeds niet goed genoeg. Tuurlijk houden we dat goed in de gaten. Maar als de huisarts en de arts die de echo’s heeft gemaakt zeggen dat verder onderzoek niet nodig is, wat moet ik dan stampei maken om wel verderop te gaan. Het gaat weer aardig goed, af en toe klaagt hij over pijn, maar met rust en een paracetamol kom je een heel eind. En als hij klachten blijft houden, gaan we zeker terug naar de huisarts. O.k. volgend onderwerp. Siel moet over een lijntje lopen. Dat vindt hij nog prima. Op zijn tenen lopen gaat al niet meer van harte en als hij als een ballerina moet gaan lopen doet hij niet meer mee. Ben toch geen meisje zie je hem denken. De kinderarts heeft al snel in de gaten dat ze geen voet aan de grond krijgt bij Siel. Voor zoveel gekkigheid is hij niet warm te krijgen. Dan maar voorzichtig vragen of Siel al denkt aan zindelijk worden. Als ik antwoord dat hij al een half jaar dag en nacht zindelijk is, roept ze uit dat ik het toch maar perfect voor elkaar heb. Als ik haar aankijk (want als ik het zo perfect voor elkaar had zat ik hier wel met 2 jongens!) valt bij haar het kwartje en verontschuldigd ze zich met een: ik bedoel, wat heeft Siel het toch perfect voor elkaar. Nog even naar zijn longetjes luisteren, maar ook daar valt niks op aan te merken. We krijgen er weer een jaar bij en ze hoopt dat ze ons dan wel van dienst kan zijn met het een of ander. Nou wij hopen lekker van niet, want dat betekent dat Siel het prima zonder hulp af kan.



Sinterklaas:
Op vrijdag 4 december komt de Sint bij Romek op school. Nu Romek in groep 5 zit, moet hij voor het eerst een surprise maken. Afgelopen woensdag hebben Taro, Romek & ik dus zitten knutselen aan een heuse Spongebob. Romek heeft zijn vriendje Martijn getrokken. Mama verzint tussen de bedrijven door nog even een gedichtje. Het resultaat van de surprise is om trots op te zijn (zie de foto’s). Jammer dat maar 1/3 van de klas een surprise maakt. De rest verpakt gewoon een doos in een sinterklaaspapiertje. Romek krijgt ook een mooie surprise terug. Buurmeisje Maaike heeft hem getrokken. Ze heeft een carnavalssteek gemaakt met echte belletjes eraan. Er zit een moppenboekje in en een stuiterbal met lichtjes. ’s Middags gaan ze een film kijken in de klas. ’s Middags heeft ook Siel Sinterklaas op school. Hij krijgt een poezenzaklamp als cadeau. Helemaal perfect voor onze poezen- en zaklampjesgek.

’s Avonds komt de Sint ook nog bij Opa & Oma Franck. Hij brengt voor de kleinkinderen heel veel cadeautjes mee. Romek krijgt een MP-4 speler, een digitale fotocamera en een bestuurbare helicopter waar hij ook mee in huis kan vliegen. Siel krijgt van Playmobil een kleine brandweerauto en zeepkistenrace autootjes. En van Thomas de trein nog een treintje, een vliegtuig, een voertuig en Thomas de trein en de watertoren waaraan Thomas opgeladen kan worden en dan zelf kan rijden. Bij elk cadeau gilt hij het uit van Dank je wel Sinterklaas! Als alle cadeautjes zijn uitgepakt spelen de kids er nog heel lang mee. Het is al half 10 als we huiswaarts gaan.

Het is maar goed dat we op 5 december geen pakjesavond hebben want Siel ligt al voor vijven ’s avonds op de bank te pitten. Onze cadeautjes zijn voor onder de kerstboom.



Wincanton Montferlandrun:

Op zondag 6 december doet Romek mee aan de Wincanton Montferlandrun. Met een heleboel andere kindjes van zijn school loopt hij 1 km. Het was ook de bedoeling dat Taro de 7,5 km zou lopen, maar na door mexicaanse griep te zijn geveld is zijn conditie nu dusdanig dat hij na 3 km al loopt te hoesten en te proesten dus helaas dit jaar niet lopen. Taro gaat zijn chip inleveren en het t-shirt wat hij krijgt ophalen. Met gemengde gevoelens staat hij aan de kant te kijken, want zijn kameraad loopt wel en ook nog eens een supersnelle tijd. We blijven kijken tot Romek klaar is en gaan dan richting huis. Het weer is vandaag koud en nat. De rest van de dag lekker bij de verwarming.



Versieren OBS:

Op maandag 7 december gaan Siel en ik helpen met het versieren van de school van Romek. Van binnen gaan we alles in kerstsfeer brengen. We zijn de hele morgen bezig, maar Siel vermaakt zich opperbest. Hij geniet en biedt aan iedereen een helpende hand.



Kerstmusical:

Op maandag 7, dinsdag 8, maandag 14 en dinsdag 15 december moet Romek oefenen voor de kerstmusical, gehouden door groep 5, 6 en 7. Groep 5 verzorgt de zang. Op 7, 8 en 14 december moet Romek na school tot half 5 op school oefenen en op dinsdagmiddag is de generale repetitie in het Barghse Huus. Op woensdag 16 december is het dan zover. De musical wordt 2 keer opgevoerd. Eerst voor de onderbouw en dan voor de bovenbouw. En ’s avonds mogen de ouders van de kinderen die meedoen komen kijken. Taro blijft bij Siel en ik ga met mijn schoonmoeder naar de voorstelling. Echt genieten, zo mooi is het. Helaas ben ik vergeten mijn fototoestel mee te nemen, dus ik kan er geen foto’s van laten zien.



Afscheid van onze oppaskids:

Per 31 december ben ik geen gastouder meer. Op donderdag 10 december is Liz voor het laatst bij ons. En op maandag 14 december schuiven de zusjes Berktas voor de laatste keer bij ons aan tafel. De moeder van de zusjes is zelf gestopt met werken en de papa van Liz is voorlopig thuis vanwege faillissement van zijn werkgever. Hopelijk komt ze over een paar maandjes weer bij ons spelen. Want ik zal die gezellige drukte wel gaan missen in het nieuwe jaar!

Gelukkig komen er weer nieuwe kindjes in het nieuwe jaar. Ik ga op de kindjes van Taro’s nichtje Joyce passen. Sanne is 4 en zit op de school van Romek. Ze heeft nog een half jaar bij Siel op de peuterspeelzaal in de groep gezeten. Sanne komt meteen in het nieuwe jaar en 2 weken later, vanaf 19 januari, zal haar broertje Tijs van bijna een jaar ook bij ons komen. Hij zit nu nog bij de oude oppas.



Laatste voetbalwedstrijd van dit jaar:

Op woensdag 9 december heeft Romek zijn laatste training van dit jaar en op zaterdag 12 december is er nog een inhaalwedstrijd. Romek moet om half 11 thuis spelen. Omdat Taro bij zijn kameraad aan het helpen is, gaat Siel mee naar de wedstrijd kijken. De wedstrijd is spannend en eindigt in een gelijkspel 3-3. Even 3 weken geen training tot 6 januari, dan begint alles weer.



Taro loopt naar Beek:

Op zondag 13 december gaan we naar ons neefje Djaimon. Hij was jarig toen we een lang weekend in Belgie zaten en door de ziekenboeg bij ons thuis was het er een beetje bij in geschoten. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet zullen we maar zeggen. Dus vandaag gaan we naar Beek. Taro gaat er rennend heen. Hij is er sneller dan verwacht. Het is een 6 km en die loopt hij in 35 minuten. Als hij belt ga ik er met de kids en schone kleding achteraan. Zijn zus en haar gezin stonden wel even verbaasd te kijken toen hij aan kwam rennen. Ik had niet verteld dat hij dat van plan was. Taro heeft de smaak weer te pakken, begint weer in vorm te komen en wil het volgend weekend naar Ulft rennen (12 km). Helaas gooit het weer roet in het eten. De komende weken zullen de wegen en stoepen vol liggen met sneeuw, dat zal dus iets worden voor het nieuwe jaar.



Siel krijgt 2e mexicaanse griepprik:

Op donderdag  17 december mag Siel voor prik nummer 2. Nu hij weet wat er komen gaat, is alles veel minder leuk. Maar mama heeft weer een cadeautje paraat dus de traantjes zijn snel over. Helaas heeft hij er deze keer meer last van. Zijn arm blijft een aantal dagen gevoelig en op vrijdag is hij erg hangerig en heeft niet veel eetlust. Maar vanaf zaterdag gaat het weer beter. Voorlopig geen prikjes meer, belooft mama hem iets te snel. Want inmiddels ligt de oproep voor de laatste inenting op het consultatiebureau al weer op de mat. Maar snel weer een cadeautje kopen om de pijn te verzachten (hahaha).



Kerstviering op OBS en Ukkepuk:

Op donderdag 17 december ga ik vanaf ’s middag helpen met het klaarzetten van het kerstbuffet op Romek’s school. Omdat ik in de ouderraad zit ben ik eigenlijk geacht al vanaf ’s morgens te helpen, maar Siel moet dan de 2e prik tegen mexicaanse griep dus de school moet maar even wachten. Vanaf half 1 sta ik dus paraat. Voor de kids is een oppas aanwezig. Voor Siel even wennen, maar uiteindelijk speelt hij gezellig mee. Rond een uur of 3 kunnen we een uurtje naar huis. Snel even opfrissen en omkleden en om 16:00 uur weer terug naar school. Als Taro belt dat hij thuis is, breng ik Siel snel even naar huis. Het sneeuwt vanaf vandaag dus de wegen en stoepen zijn spekglad. Het kerstbuffet is weer super met dank aan de vele ouders die voor eten hebben gezorgd. Na het opruimen is er nog een kerstborrel met het team, maar hiervoor heb ik dit jaar bedankt. Onze buurman is jarig, dus daar moeten we nog even heen. Siel ligt inmiddels al op bed. Romek gaat nog even mee. De volgende dag heeft Romek alleen ’s morgens nog school. Ze gaan weer een film kijken. Siel heeft ’s middags kerstfeest op school. Omdat ik gecollecteerd heb voor het Sint Nicolaas Commitee namens de peuterspeelzaal mag ik komen helpen. Romek gaat gezellig mee. Dit blijkt niet de bedoeling want ze zijn geen opvang voor broertjes en zusjes. Was ook niet onze opzet. Romek leek het gewoon leuk om weer eens op de peuterspeelzaal te zijn. Maar Romek hoeft niet naar huis, al heeft hij de zin er wel een beetje af. Ik kan hem geen ongelijk geven want mijn zin is ook naar het nulpunt gedaald. Maar goed. Romek maakt de foto’s en ik help met de broodmaaltijd op tafel te zetten. Siel is niet het enige kindje dat last heeft van de prik van gister. Na een half uur wordt er al een kindje naar huis gestuurd en er zijn nog een boel andere kindjes niet op school vanwege ziek na de prik. Siel is ook hangerig en wil niks eten. Nu is brood al helemaal niet zijn ding maar de uitwerking van de prik is ook niet echt bevorderlijk. Maar hij valt niet echt op want aan de tafel waar wij zitten eet amper iemand iets. Nog even opruimen en afwassen en de middag zit er op. VAKANTIE HERE WE COME !!!!



Siel spelen bij zijn vriendje:

Siel heeft op de peuterspeelzaal een vriendje gevonden die ook helemaal gek is van Thomas de trein. Op school hebben ze samen hele conversaties over treinen en voertuigen. Danny droomt zelfs al van Siel en wil het liefst elke dag met hem spelen. We hebben afgesproken dat we in de vakantie komen spelen. Op maandag 21 december ga ik met Siel op de slee naar Danny toe. Siel heeft nog nooit alleen bij iemand gespeeld dus ga ik mee gezellig koffieleuten. Na een paar uur spelen gaan we huiswaarts. Op woensdagmorgen 23 december gaat Siel alleen een paar uurtjes spelen bij Danny. Het gaat supergoed. Op zondag 27 december gaan we met ons 8-en zwemmen in het zwembad van ons stadje. Aansluitend komt Danny met zijn ouders en broertje even op de koffie bij ons. Zo kan Danny even wennen bij ons want op woensdag 30 december komt Danny bij ons een paar uurtjes spelen. Leuk hoor om te zien dat Siel zijn eigen interesses heeft en al zo vroeg een vriendje heeft gemaakt. Daar is hij vlotter mee dan Romek. Jammer alleen dat ze dadelijk niet naar dezelfde basisschool gaan, maar goed, als de vriendschap echt zo diep zit, dan houden we gewoon contact.



De Kerst, oliebollen bakken en Oud & Nieuw:

Op 24 december lagen er plots pakjes onder onze kerstboom. De kids helemaal nieuwsgierig. De hond aan het snuffelen aan de pakjes. Na een pannenkoekenmaaltijd gingen we allemaal onder de douche en mochten de nette kleren aan. Toen iedereen voorzien was van drinken en wat lekkers was het eindelijk tijd om de pakjes uit te gaan pakken. Romek kreeg een DVD box van Anubis en boeken van zijn favoriet Geronimo Stilton. Siel mocht de meeneemboerderij van Playmobile uitpakken en railtjes en een oliekar voor bij zijn treintjes. Taro kreeg DVD’s en een boek en ik DVD’s, een geurtje en een tasje voor mijn mobiele telefoon (die ik eigenlijk ook voor kerst zou krijgen, maar omdat mijn oude mobiele behoorlijke kuren had, heb ik die al eerder gekregen). Taro ging aan de slag om de spoorbaan uit te breiden en we maakten er nog een gezellige avond van. Siel bleef op tot half 10 (hij had ’s middags een middagdutje van 3 uur gehouden). Eerste Kerstdag begonnen we heel relaxed. Na een laat ontbijt gingen we even bij (opa) Jan & (oma) Lijs Meuleman langs. Ook hier was de kerstman langs geweest, Romek & Siel kregen allebei een superstoer vest en een zak met chocolade kerstballen. De rest van de dag hebben we heel rustig doorgebracht. Taro & Romek waren aan het postzegels afweken. Taro heeft zijn oude hobby weer opgepakt en is samen met verzamelgek Romek flink actief aan het verzamelen (dus heb je nog postzegels voor ons, alles is welkom!). Tussendoor kijken we een aantal kerstfilms. Op tweede Kerstdag komen mijn ouders, zus, zwager en de kids vanaf een uur of 2 kerst vieren. Ook nu weer volop cadeautjes. We worden allemaal flink verwend. Romek krijgt Playmobile voor bij zijn safari huis, een DVD box van Anubis en een boek van Geronimo Stilton. Siel krijgt eindelijk zijn felbegeerde draaischijf van Thomas, nog een treintje van Thomas, een pyjama van Thomas en een wasstraat van Thomas met heel veel bijbehoren. Taro gaat weer aan de slag met de spoorbaan om al het nieuws er weer tussen te stoppen. Als alle cadeautjes zijn uitgepakt gaan we lekker gourmetten en wokken met ons 10-en. Ons huisje is niet supergroot, maar het gaat prima. Het wordt een gezellige middag en avond. Op zondag gaan we ’s morgens zwemmen met Siel’s vriendje Danny, zijn ouders en zijn broertje. Aansluitend een bakkie bij ons thuis. ’s Avonds staat er een kaartavondje bij de buren op het programma.

Op dinsdag 29 december gaan mijn zus en ik oliebollen bakken bij onze ouders. Het is even werk, maar dan heb je ook wat. Rond een uur of 4 is alles gebakken en kan het smullen beginnen.

Op 31 december gaan Taro, Romek & Siel buiten vuurwerk afsteken. Siel wil alles wat Romek ook doet dus heeft Taro uit voorzorg ook voor hem een veiligheidsbrilletje gekocht. Ja, veiligheid boven alles! Van 4 tot 5 gaan we op ziekenbezoek bij (oma) Lijs in het ziekenhuis. Ze is vorig jaar op 31 december zo gevallen dat ze haar heup op meerdere plaatsen heeft gebroken en op 29 december dit jaar zijn er een aantal pinnen en platen uitgegaan en is er een donorbot geplaatst om de boel op zijn plek te houden. Daarna snel naar huis, kliekjes opwarmen, douchen en weer vuurwerk afsteken. Siel is ’s middags weer 3 uurtjes op bed geweest dus het kan wat later worden. We maken er een gezellige avond van met ons gezinnetje. Rond kwart voor 10 gaat Siel naar bed. Taro & Romek hebben rond een uur of 8 al wat vuurwerk voor hem afgestoken dus hij kan met een gerust hart het nieuwe jaar in slapen. Romek is al zo’n grote vent dat hij het wel volhoudt. En dan is het eindelijk 00:00 uur. GELUKKIG NIEUWJAAR EN EEN HEEL GEZOND, GELUKKIG & LIEFDEVOL 2010 TOEGEWENST!



Tot slot nog even excuses voor het feit dat dit verslag zo laat op de site stond. Mijn laptop had weer eens kuren en deed even helemaal niks meer. Gelukkig besloot hij om het op een later tijdstip wel weer te gaan doen, want ik had mijn verslag al bijna af en zag het niet zitten om helemaal opnieuw te beginnen. Maar… elk nadeel heeft ook zijn voordeel, want… nu kan ik al wel meedelen dat Romek dit jaar lid is van de jeugd Raad van Elf. Kijk op de site voor alle foto’s!



Volgende maand weer meer nieuwtjes: Carnaval vol op in huize Franck, Siel’s laatste inenting, de nieuwe oppaskindjes, Romek bowlen met MVR, ik met Siel naar kabouter Plop in Amphion, en ongetwijfeld nog veeeeeel meer.

Dus blijf onze site in de gaten houden. Tot volgende maand!

 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu